Tweede team 2012-2013

Eindstand klasse 2C

Individuele resultaten

Frans, de enige die alle wedstrijden gespeeld heeft, haalde het beste gemiddelde van het basisteam: 5½ uit 7 (79%). En werd daarmee ook topscorer van de klasse. Beste invaller (met meer dan 1 partij) was Dick met 2½ uit 3 (83%). We hadden dit seizoen maar liefst 9 invalbeurten nodig, maar het bracht wel 6½ pt. (72%) op!

Bd: bord; Sc: score; GB: gemiddeld bord

Programma 2012-2013

* De slotronde wordt gezamenlijk gespeeld op dinsdag 16 april bij ons in Salawaku.

Opgegeven spelers

De concurrentie

Onderstaande tabel is deels ook op de Nosbo-site te vinden: in de eerste kolom staat de gemiddelde rating van het hele opgegeven team.
Maar kijk ook naar de tweede kolom: de rating van de beste zes, Als die allemaal opkomen ziet het plaatje van de favorieten er iets anders uit.
Verder staat bij Dwingeloo 2 nog "onze" Jean, die daar inmiddels heeft opgezegd en nu ook extern voor onze club uitkomt. Om praktische redenen nog ingeschreven voor het derde, omdat de teamindeling al rond was, maar hij zal best een paar partijen voor het tweede spelen.

Al met al blijft het tweede wel favoriet voor het kampioenschap. We hebben iets waar te maken!

7e ronde: Een perfecte score, maar te laat.

De laatste ronde tegen Dwingeloo 2 klopte het allemaal. Te goed haast want de tegenstander die uitgerekend alleen tegen ons derde een overwinning had weten te boeken moest drie sterke spelers missen. Na een half uur stond het al veelbelovend voor ons aan drie of vier borden. Rene had iets meer dan een uur nodig voor het eerste punt. En wat later haalde ook Ton zijn vis op het droge. Frans leek even teruggeworpen in de verdediging, maar twee kleine onnauwkeurigheden aan de overkant zorgden voor een hernieuwd initiatief dat halverwege de avond het eerste matchpunt binnenbracht. Anky zorgde voor de 4-0 en invaller Lieffert kreeg ook een vol punt. Als laatste zat Klaas nog in de zaal, waar alle andere wedstrijden al klaar waren. (Van der Linde had geen fout gemaakt en al eerder het kampioenschap veiliggesteld.) Met een toren tegen een vrij hulpeloos paard was het nog even opletten voor vorkjes, maar uiteindelijk stond de 6-0 op het prikbord.

En nog een verrassing tot slot: de teamleider/webmaster bleek topscorer te zijn geworden in 2C met 5½ uit 7

6e ronde: Gewonnen van de koplopers!

Eerlijk gezegd had ik de twee slotronden aan het begin van de competitie al met potlood opgeschreven als verplichte overwinningen. Maar het moet altijd nog worden waargemaakt en dat is al sinds de eerste ronde best wel moeilijk gebleken. Ton wist dat hij een hele kluif zou hebben aan Lisanne Waardenburg, het grootste talent van Het Kasteel, maar had niet gedacht dat hij zonder grote fouten zomaar verslagen werd. René maakte dat weer goed tegen het jongere zusje, maar houd ook die jongedame de komende jaren goed in de gaten!
Anky maakte niets waar van het grote ratingverschil aan het laatste bord, ze mag in de slotronde weer aan een topbord, daar hebben we meer aan een remise.
Ook Dick kreeg niet echt vat op de stelling van de tegenstander, weigerde een keer een aanbod, maar toen hij een tijdje later nog niets was opgeschoten was remise wel een goede uitslag.
Uw verslaggever/teamleider moest even een tandje bijschakelen om ook zijn partij niet in remise te laten verzanden, maar ondanks een gemiste kans op stukwinst haalde hij later wel het volle punt binnen. Klaas was in een eindspel met paard en 3-1 pionnen beland, maar omdat het al laat was lukte het niet om dat in winst om te zetten.
Een kleine overwinning, maar we staan weer in de top-3. En nu alle uitslagen bekend zijn zie ik ineens dat we met alle medewerking van V/d Linde en Het Kasteel nog kans hebben om kampioen te worden ook. Misschien niet echt verdiend, maar de concurentie zou het dan ook hebben laten liggen. We krijgen zo wel een echt spannende slotronde bij ons in Salawaku!

5e ronde: Jiha! Nu zat het mee! 1-5 winst in Valthermond.

Toch even dat ongemakkelijke gevoel: nog steeds staan de hoogste elogetalletjes achter onze namen, maar dat is eerder geen garantie voor succes gebleken. En dan zie je de opstelling van Valthermond, dat is (bijna) hun sterkste opstelling. We moesten Hans nog steeds missen, maar Dick is een minstens gelijkwaardige invaller, met wat weinig wedstrijdritme, dat wel. Consigne: niet verliezen aan de topborden en beheerst op winst spelen aan de lage borden.

Na een uur stond het op haast alle borden nog gelijk, alleen bij de teamleiders aan bord 6 was een ondoordachte aanval op g7 onderbroken door een pionzet. Dat leverde een loper op, maar de aanval die er daarna overheen kwam tegen eerst de ongerokeerde koning en daarna tegen de gatenkaas op de K-vleugel kon maar net worden afgeslagen. Volgens Fritz was er bijna genoeg compensatie. Maar toen was de avond al een heel eind gevorderd.

Anky mocht hard doorhollen met een gedekte c-pion wat een loper voorsprong opleverde. Het pionneneindspel moest nog even nauwkeurig worden afgemaakt, maar alle vrije boertjes werden uiteindelijk gearresteerd. Om half elf was het eerste punt binnen. Even later haalde ook Frans de laatste angels uit de wanhoopsaanval van zijn tegenstander. Dick had tegen de nog altijd geduchte Janssen een pluspion door het centrum naar d6 geduwd en kon stap voor stap zware stukken ruilen en de druk verder opvoeren. Kwart voor elf en het eerste matchpunt werd bijgeschreven. Bericht aan de andere drie: bied maar remise aan.

René stond niet slecht, maar kwam er niet doorheen. Klaas zat verkouden en wel de hele avond met een onprettig gedrukte stelling, maar kon met goed fatsoen remise aanbieden. Ook Ton bleek op het moment van de 3-0 al eerder remise aangeboden te hebben. Aan de overkant de juiste vechtersmentaliteit: doorspelen alledrie. Maar niet veel later werd de 4-1 gemeld: remises voor René en Klaas. En niet lang daarna gaf de tegenstander van Ton in gelijke stand (met ongelijke lopers ook nog) zomaar een toren weg. Zo waren we nog voor middernacht weer thuis.!

4e ronde: Hehe, eindelijk een flinke winst.

Het zal toch niet waar zijn, een teamlid met vakantie, een thuis met gezondheidsproblemen in de familie, word je nog eens vlak voor de wedstrijd gebeld dat je beste man ook nog eens wegens familieomstandigheden moet afzeggen. En het derde team helemaal leegplukken is ook geen optie. Dan maar een paar “gouwe ouwe” uit de mottenballen gehaald. En wat deden ze het goed! Jan Oldenkamp had al vrij snel 1 en 2 pionnetjes voorsprong. Met zijn breedste grijns vertelde hij van de buitenkans die daarna ontstond toen de dame in de vuurlijn van een aftrekschaak bleef staan.

Ton ondervond zelf dat zijn tegenstander in principe de sterkste van hun team was, maar dat hij een zwaar gebrek aan wedstrijdritme had. Als je zomaar een dame mag wegnemen wordt schaken wel erg makkelijk. René liep ook een en al vertrouwen op de goede afloop uit te stralen en bracht het eerste matchpunt binnen. Inmiddels had Eggersman zich tegoed gedaan aan een verdwaalde toren waardoor de gaten in zijn stelling ineens niet zo bedreigend meer waren. Afwikkelen naar winst was moeilijker, maar toen de andere partijen ook uit waren, kon hem uiteindelij duidelijk gemaakt worden dat de winst al binnen was en dat remise een mooi resultaat was. Want de teamleider had na de 3-0 meteen remise aangeboden in een stelling die alleen op langere termijn uitzicht bood op meer dan een halfje. En Lieffert had ook het meeste materiaal netjes geruild. Rond half elf zat het erop.

3e ronde: Nou, dat kampioenschap en zelfs promotie kunnen we wel vergeten

Van der Linde 2 was lijstaanvoerder in onze klasse, maar had dat wel bereikt tegen Kasteel 2 en Dwingeloo 2, teams die we op voorhand in de degradatiezone inschatten. Om in de race te blijven/ terug te komen moesten we hier wel 1 of beter 2 punten meenemen. De 50 of meer elopunten verschil in bovenstaand lijstje moesten toch wel iets betekenen?! Nee dus, in elk geval niet voor ons. Laten we maar een octaafje lager gaan zingen.

Voor het begin had ik hier en daar al een idee gegeven van de tegenstand: Ton zou het zwaar krijgen tegen een jeugdtalent, de jongeman tegen wie Klaas moest, had nog niet zo"n hoge en ook niet snel stijgende rating gehad, dat moest wel een puntje kunnen opbrengen, Rene had de oudste speler voor zich met dik 100 punten minder, voorzichtig, maar dan wel het punt binnen brengen. Die van Jean en Anky hadden ook minder elo, maar ook dat was geen reden om roekeloos op winst te gaan spelen. En ik moest maar eens de rug recht zien te houden tegen hun sterkste speler.

Na een uur hing het er nog om, Ton zat al in zwaar weer, Anky en Jean stonden een pion achter, maar nog niet verloren, René had een stuk voor een pion meer, maar een stelling die net als tegen Oldenkamp of Van der Meer behoorlijk vast zat met 7 tegen 8 in elkaar geschoven pionnen. Ikzelf had gewoontegetrouw geprobeerd actief tegenspel te houden en dat had me onverwacht stukwinst opgeleverd. De buit was nog niet binnen, maar het speelde wel erg makkelijk. En Klaas had een mooie aanval, maar moest nog wel goed kijken hoe het afgemaakt moest worden.

Om tien uur moest Ton opgeven, even later trok ik de stand weer gelijk en kwam Anky met de schrik vrij. Verder zag het er voor ons al somberder uit, want Jean had zich nog eens laten verrassen door een aftrekaanval en Klaas was te woest erin gesprongen met een stukoffer voor twee pionnen die door een zware tegenaanval niet meer aan vrolijk opmarcheren toekwamen. Niet veel later konden we de matchpunten al gedag zeggen en mocht René nog iets doen aan de bordpunten. Maar ook hij ging in het eindspel met een minpion onderuit.

De sneeuw op de terugtocht uit Winschoten viel wel mee, maar iets rustiger rijdend hadden we toch een dik uur om over onze zonden na te denken.

2e ronde: Licht herstel

Het ging nog niet helemaal zoals het moest, maar met de hakken over de sloot heben we wel de twee matchpunten binnengehaald.

En dat zonder de twee puntenpakkers van de vorige ronde! Al vrij vroeg op de avond kwam Hans vertellen dat hij er alweer kansloos vanaf geschoven was. En op de andere topborden zag het er ook niet echt fris uit voor ons. Gelukkig deden de invallers aan bord 5 en 6 het eigenlijk best goed. Wim kwam een halfuurtje later glimlachend de gelijkmaker melden. Klaas had al laten weten dat hij had zitten prutsen in de opening en ik had een stand gezien die met alleen verdedigen en ontwijken geheid verloren zou zijn gegaan. Ergens heeft hij dus een tegenaanval gevonden want halverwege de avond kwam hij teleurgesteld een remise melden. Maar ik was maar wat blij!

Naast mij zat Anky wat aarzelend te schuiven in een gesloten stelling. Een tijdje later bleek de a-lijn open te zijn gegaan met een vijandelijke T erop. Hulpeloze pionnetjes op b3 en c3, dan weet u het wel. Aan Dick en mij dus om de wedstrijd te redden. Dat Dick er was moesten we maar aanmerken als ‘therapeutisch schaken’; hij had de gedachten natuurlijk nog bij vrouw en kersverse dochter. Gelukkig had hij zich wel voorgenomen om het rustig aan te doen en vooral niets weg te geven. Dat leverde pas in het laatste uur een en toen meer pionnen op en zo was de stand weer gelijk.

De teamleider mocht de beslissing brengen. Al uit de opening een gedrukte stelling en dameruil had er weinig tegen geholpen. Met een dik half uur tijdachterstand haalde ik net de tijdcontrole. Daarna werd duidelijk dat wit niet beslissend kon binnendringen. De druk bleek een beetje weggevallen te zijn en even later had ik aan een grote afruil ineens een pionnetje overgehouden. Omdat we eigenlijk niets hadden aan 3-3, speelde ik stug door en de tegenstander ging daarin mee. Eindelijk konden de pionnen naar voren, werden mijn torens actiever en aan de overkant werd een zee van tijd gebruikt. Na een laatste trucje liep een pion beslissend door.

1e ronde: Afschuwelijk!

Wat een vreselijke zeperd om mee te beginnen. Klaas vergreep zich in de opening en moest de hele partij met een paard minder doen. Tino liet niet meer los. Frans liet zich door de passieve opening van Remmelt verleiden tot een koningsaanval die net niet goed afliep. Kostte een dame tegen een toren. Anky had al bange voorgevoelens toen ze weer met zwart tegen Wim moest en werd met slechte ontwikkeling en gaten in de K-stelling kansloos gevloerd. Ton deed gelukkig iets terug en ook Rene haalde een punt binnen, maar Hans werd door Jeroen rustig maar gedecideerd steeds verder teruggedrongen. Daar ga je met je mooie ambities.