Tweede team 2013-2014

Vorig jaar na een inhaalrace nog als tweede geeindigd, maar zonder recht op promotie. Maar weer een aantal teams die zich terugtrokken uit de eerste klasse, dus... daar zijn we weer! En na nog weer een team dat zich op de valreep terugtrekt: een vrije ronde

Programma 2013-2014

Stand
Individuele resultaten

Opgegeven spelers

De concurrentie

De gem. sterkte van de Nosbosite is toch anders als je alleen de beste 8 bekijkt!

Strijdend ten onder, 6-2 bij Het Kasteel

De sombere berichten hadden zich al opgestapeld. ESG degradeert uit de KNSB, dus een extra degradatieplaats. HSP/Veendam 2 sprokkelt nog 3 bordpunten tegen SISSA 4 en is veilig, Dwingeloo heeft vrij de laatste ronde maar staat wel 3 bordpunten voor. Die moeten we dus minimaal pakken voor een beslissingswedstrijd. En liefst 3½ punt om Dwingeloo te passeren, maar tegen Het sterke Kasteel 1 is dat teveel gevraagd. En zoals de uitslag al aangeeft: er is hooguit gepraat over wat nodig zou zijn voor lijfsbehoud, er is natuurlijk geen koehandel gepleegd.

Een kleine tactische opstellingswijziging. Onze sterke man Theo (als enige 1700+) maar eens op bord 3 en het was René die dit keer mocht kijken hoe hij als koe zijn haas kon vangen tegen topper Paul Assen. Hij heeft er zijn stinkende best op gedaan, was als laatste klaar en kreeg na lang verdedigen een onhoudbare aanval over de onderste rij. Theo trof het niet, kreeg de tweede man op bord 3 en ook hij werd langzaam de vernieling in geholpen.

De dames waren vroeg klaar. Lisanne kon in de opening met een valletje een toren van Tino winnen. En Anky trok even later de stand weer gelijk door onzuiver spel van haar tegenstander kundig af te straffen. Ook de daarop volgende uitslagen hielden de stand in evenwicht, Ton en Frans konden een mindere positie in het vroege middenspel net binnen de remisemarge houden, 2-2. Maar een blik op de overige 4 borden gaf al aan dat er weinig hoop voor ons was. Theo en René verloren zoals al aangegeven, en Wim en Jeroen stonden er ook niet best voor. Wim werd geruisloos van het bord gezet en bij Jeroen leek het even of hij zijn huzarenstukjes van de voorgaande weken in de interne kon voortzetten toen hij in uitzichtsloze positie toch nog een paard in het spel kon brengen, maar het bleek slechts uitstel van executie.

Zo belandden we met een bordpunt minder dan Dwingeloo en twee minder dan HSP/Veendam 2 op de 8e plaats, net onder de streep. We hebben het een tijdje niet gehad, maar eind jaren "90 was er ook zo‘n periode met heen en weer tussen eerste en tweede klasse.

Nog wat bordpunten gesprokkeld tegen ESG 2

Wat mag je verwachten tegen een team dat in ongeveer alle ronden aan bijna alleborden een 1700+ speler kon opstellen? Wat bordpunten, liefst twee, meer zit er vast niet in. Okee, een invaller namen ze mee, maar wij hadden er ook een nodig.

Frans begon wat experimenteel en kortzichtig aan de opening, dat kostte slechts een pion, maar er bleef een lastige aanval over. En intussen kon Tino het ook niet meer bolwerken tegen een koningsaanval, de eerste 0 op het formulier. Ton had de invaller getrokken maar had de pionnen zo in elkaar geschoven dat er te weinig ruimte was voor een beslissende aanval. Een halfje dus.

Maar de andere invaller, die van ons, Leo, ontpopte zich als een echte aanvaller. Een toreneneindspel met 4-3 pionnen werd soepel uitgetikt. Daarna kwam er minder goed nieuws binnen. Anky had een kreupele pionnenstelling en uiteindelijk een loper die in de verdediging tegen een pluspion net niet genoeg ruimte had. Ook Jeroen kon al voor elven de stukken weer in de doos doen. Frans kon de pion weer terugveroveren; toen hij de zware stukken kon afruilen bleef er een remisestand over.

Het slotaccoord was voor Theo en René, die een remiseaanbod maar had afgeslagen omdat er nog een mataanval in zat. Die lukte helaas niet en terwijl Theo niet verder kwam dan remise, kon René het niet meer bolwerken tegen de vijandige stukken die pas na lang manœuvreren de aanval konden afmaken.

Inmiddels heeft HSP/Veendam 2 gewonnen van Dwingeloo, zodat het ernaar uitziet dat we 8e gaan worden. Als ESG 1 uit de KNSB degradeert, vliegen wij uit de eerste klasse. Terug bij af dus.

Laatste kans op een puntje ... gemist

Redelijkerwijs mogen we alleen in deze ronde nog hopen op een matchpuntje. De laatste ronden tegen ESG 2 en Het Kasteel mogen we best dromen over de koe en de haas, maar tegen SISSA 4 moest het toch gebeuren.

Het was twee uur lang erg spannend, niet te zeggen waar het heen ging. Anky probeerde een verrassende mataanval te lanceren, maar overzag dat met een andere zetvolgorde een toren met schaak geslagen werd, dat kostte teveel materiaal. Jeroen bracht het eerste halfje binnen. Daarna bleef het weer lang onduidelijk. Rond de tijdcontrole ging het toch mis bij René, die toch de hele partij wel onder druk had gestaan. En Tino mocht ook remise aannemen, veel meer zat er niet in.

Frans had uit de opening een pionnetje voorsprong meegenomen, maar het vertrouwen dat de tegenstander helemaal klem stond, bleek toch niet helemaal terecht. Verdedigend zat het aardig in elkaar, maar doordrukken naar de winst was moeilijker. Een onachtzame reactie op een tussenschaak en er kwam een toren achter de linies zodat ineens gevochten moest worden voor de remise. Klaas en Wim hielden het niet droog, zodat de wedstrijd wel verloren was. Alleen Theo schoof rustig maar beslist zijn partij naar de winst.

6e ronde: Een heeeel spannende derby tegen Dwingeloo

Ik zei het al voor aanvang, dit gaat een heel spannende wedstrijd worden. Het zit vast dicht bij de 4-4, maar 7-1 of 1-7 zijn ook best mogelijk.

De Dwingelers waren voor deze derby in ongeveer de sterkste formatie naar Hoogeveen gekomen. En spannend was en bleef het. Na anderhalf uur was op alle borden nog weinig rampzaligs gebeurd, iedereen zat heftig te piekeren. Tegen half tien was het middenspel bij Ton en Anky wel zo‘n beetje afgelopen en was de partij nog in balans. Twee remises dus. 1-1

Op bord 8 zag het er florissanter uit voor ons: Hans had zijn a-pion doorgedrukt langs de verdedigers, en de vijandelijke K was ergens op c5 verdwaald geraakt. Hij durfde nog niet meteen te geloven aan winst, maar het puntje dat ik in gedachten al had genoteerd kon inderdaad een kwartier later bijgeschreven worden (2-1). Uw teamleider/correspondent had een redelijk veilige stelling opgebouwd, maar hoe dat nu verder moest naar winst? In de analyse komen dan toch wel meerdere winstwegen te voorschijn, maar een misstap bleek ook zo gemaakt te kunnen worden, remise dus (2½-1½). Daarna werden de berichten somberder, Klaas had een paard verspeeld met een ondoordachte zet en Tino zakte zachtjesaan verder in de puree.

Tino trok de stand gelijk helaas (2½-2½), maar daarna kon René de voorsprong toch weer even op het bord brengen (3½-2½). Maar wie langs de laatste twee borden liep, zag dat het bij zowel Klaas als Theo gelopen koers was. Beiden konden een mat niet meer voorkomen (3½-4½).

5e ronde: Een dikke meevaller, winst tegen HSP/Veendam 2

Een uitwedstrijd, Hans is er niet bij en Ton met vakantie. Maar Klaas wil graag weer meedoen en laten we de jeugd eens een kans geven: Leo doet het best goed in het derde. De tegenstander heeft volgens het boekje vanaf bord 3 ongeveer gelijkwaardig tegenstanders. Maar hun derde team in de nevenklasse is eigenlijk een stuk sterker, daaruit halen ze nog wel eens behoorlijke versterking. Van tevoren had ik stilletjes gehoopt op misschien wel een gelijkspel.

Die sterke invallers, dat viel wel mee, eentje voor de kopman van het team en een uit het vierde. Zoals het hoort bleef het lang 0-0, en de stelingen op de meeste borden nog redelijk gelijk. Alleen bij de teamleider zag het er wat verdacht uit, storm op komst en een moeilijk te verdedigen stelling. Maar daarnaast sloeg ineens de aanval van Theo op bord 1 door. Klaas kon zijn voordeeltje niet verzilveren en de voorsprong werd weer weggegeven door Anky.

Wat later werden remises gemeld voor René en Leo. Leo stond twee pionnen achter, maar toen de tegenstander te wild aan de slotaaanval begon, kon hij zich redden met eeuwig schaak. Jeroen bracht de voorsprong weer op het bord, ook dankzij een tegenstander die meer uit de stelling wilde persen dan er eigenlijk in zat. Maar herstel, verkeerde mededeling, René bleek (ongeveer op dezelfde manier) zelfs gewonnen te hebben! 4-2, het gehoopte matchpunt was binnen!

Ik hield met kunst en vliegwerk een beroerde stelling nog een poosje in de lucht. Een vlijmscherpe partij waar ik de nul steeds dichterbij zag komen. Maar het is pas uit als het uit is. Kort na de tijdcontrole was het toch gebeurd, de kwal teruggegeven en mat gezet. Zo was Tino weer als laatste bezig. Een redelijk gelijke stelling van pionnen en L-P, remise gloort aan de horizon. Aai! daar vliegt ineens een pion eraf en de andere op de D-vleugel is niet meer te houden. Dat gaat hij verliezen, de verbonden vrijpionnen zullen wel doorlopen. Maar dan blijkt dat je in een eindspel wel moet weten hoe je het punt binnenslepen moet, en dat wist de tegenstander duidelijk niet. halfslachtige koningsmarsen en geen doortastend optreden van de pionnenmeerderheid; toen de stukken geruild werden en Tino inmiddels ook een gedekte vrijpion gekregen had, was de remise en daarmee de teamwinst een feit.

4e ronde:

Anky is dinsdag jarig en Frans bedenkt zich dat alle wedstrijdleiders dan achter het bord zouden zitten: dus met z‘n tweeen al op 6 dec. naar Assen. Op hoop van zegen, en al gauw staat het een tikkie slechter tot glad verloren voor ons. Maar ook de tegenstander kan wel eens misgrijpen. Frans gooide wat pionnen naar voren om de mataanval op h7 af te wenden. Dat was gedoemd te mislukken, maar de tegenstander was zo vriendelijk eerst een onbelangrijke L in veiligheid te brengen. Toen was de verdediging ineens een stuk taaier en na lang knokken en geduldig heen en weer schuiven werd het om half twaalf remise. Anky had inmiddels een te gretige jongeling geleerd dat je in een eindspel met elk 6 pionnen je niet alles kunt permitteren.

Tot zover het juichende nieuws. Thuis op dinsdag kon alleen Ton nog een halfje eruit persen, René had dat ook moeten doen, maar één foutje in het eindspel heeft alles bedorven. Theo werd akelig klemgezet met K en P in de hoek van h8. Hij leek nog even los te komen met een doorrennende pion, maar toen kwam het mat gewoon langs een andere route. Ook Jeroen ging met een aanval in de korte hoek eraf en Hans, die het nog aardig vol leek te houden, kon promotie van een pion niet verhinderen, en dan speelt het lastig tegen een toren meer.

Tino tenslotte leek het eerst wel te houden, maar toen met een T offer twee vijandelijke paarden met matdreiging de stelling binnensprongen, moest één er weer af gehaald worden met de dame. Qua puntentelling leek het misschien nog niet rampzalig, maar een blik op de stelling leerde dat alleen Assen op de punten mocht hopen, wat ook zo uitkwam. Ach, weer bordpunten gepakt tegen de lijstaanvoerder en favoriet in de klasse.

3e ronde: VRIJ

2e ronde:

Van der Linde 2 uit, gelet op de ratings moeten we deze wedstrijd winnen, de rest van de teams is mogelijk (veel) sterker.

Wel, het is gelukt. Maar de punten kwamen wel van borden waar je dat halverwege de wedstrijd niet van zou verwachten en omgekeerd. Tino had al vroeg op de avond zomaar een stuk voor, leek moeiteloos op de winst af te stevenen, maar liet zich verrassen door een venijnig stukoffer bij zijn koning, waarna een hard doorrennende f-pion het centrale stuk van een dodelijke koningsaanval werd.

Frans kreeg een scherpe stelling uit een Najdorf, beide spelers vonden steeds een scherpe voortzetting maar uiteindelijk werden de wederzijdse klappen zo goed opgevangen, dat remise een logische uitkomst was. Even later trok Wim St. de stand weer in evenwicht, vanuit de opening zag hij zijn voordeel steeds verder groeien en met een paar rake zetten maakte hij het uit. Dankzij René kwamen we op voorsprong, 2½-1½ ; zijn tegenstander begon al in de opening te prutsen en zo kon uw teamleider telkens met meer optimisme langs dat bord lopen.

Daarna duurde het lang voordat er meer tekening in de strijd kwam. Anky had de tegenstander al in de opening helemaal klem gezet, maar die kon zich toch weer een eind loswurmen uit de houdgreep. Toen een pion naar de 7e rij was doorgebroken, noteerden sommige toeschouwers het punt al in hun hoofd. Maar de praktijk bleek weerbarstiger.Ze had een paar finesses goed gezien en trapte niet in de vallen die werden opgezet. Het duurde bijna de volle speeltijd voordat ze kon profiteren van een slecht uitgespeeld pionneneindspel.

Theo en Ton hadden een zware partij met gelijkwaardige tegenstanders. Theo had een pion veroverd voor een iets slechtere stelling, maar kon uiteindelijk stap voor stap de druk opvoeren. Dat kostte de tegenstander nog een pion en toen de toren ook nog gevangen dreigde te worden was dat het moment om de handdoek in de ring te gooien. Ton en zijn tegenstander hadden vakkundig een zware pionnenketting dwars over het bord gevlochten. Ton kon dat bekronen met een sterke loper aan de kop van het pionnenfront, terwijl het witte paard hulpeloos in een hoekje bleef staan. Het leek er even op dat hij dat zo kon uittikken, maar wit kon zich nog net redden.

Jeroen wist zich lang te handhaven maar wist het in het eindspel toch niet droog te houden.

1e ronde: Verwacht verlies, maar dragelijk

Overal in de Nosbocompetitie worden teams terugetrokken, maar in Hoogeveen lijkt dat nog niet aan de orde. (hoewel, waar is ons vierde?) Dinsdag speelde het tweede thuis met weer een achttal in de eerste klasse. En dan verder een half lege zaal? Nee dus, nog eens 18 borden interne competitie!

Staunton 3, op gem. rating het vijfde team in onze klasse, bleek een maatje te groot. We zullen de schuld niet geven aan de afwezigen Anky (vakantie) en Hans (ziek) en ook niet aan de invallers, die hadden als ze voor het hele seizoen beschikbaar waren zo in het team gepast. Nee, we hadden het aan de meeste borden gewoon wat moeilijk.

Klaas was het eerste klaar, op de 10e zet trapte hij in het toch wel bekende valletje (Dc7 en Pg4 kijken naar h2 en na Pc4-d4 kan Pf3 niet slaan op d4 wegens mat en met de D op e2 mag wit kiezen tussen mat en dameverlies. Klaas speelde zonder dame nog een klein uurtje door, was de tegenstander tenminste niet voor niets naar ons gekomen, maar een 0 stond natuurlijk al virtueel op het scorebord. Ton had geen antwoord op een steeds verder oprukkende aanvalslinie en streek ook de vlag. Wim stond al vrij snel met een pluspion en een machtig pionnenfront in het centrum op winst. Het duurde even voor het punt binnenkwam, maar dat ging uiteindelijk met een mooie mataanval.

René stond ook niet slecht, maar kwam niet echt verder en mocht remise aannemen. Hij vroeg dat netjes, de tegenstander van Frans liet zich verrassen door een (schijn)dameoffer dat alleen goed was voor het even verminderen van de druk. Met een pion achter en een beroerde stelling zou het toch wel verloren zijn voor Frans, maar de terloopse opmerking dat remise ook wel mooi was, deed hem terstond besluiten om dat maar aan te nemen, zonder overleg met zijn teamleider. En die stond al te kijken en had vast ‘doorspelen’ gezegd; een halfje weggekaapt dus.

Daarna kon Theo een doorgebroken pion niet meer tegenhouden en liet Jeroen met een bord vol stukken (K-indisch) en nog een zet of 5 te gaan in tijdnood zich verrassen door een toren die de aanval kwam versterken. Maar Tino hield in tijdnood wel het hoofd koel en kon na wits 41e zet remise claimen wegens 3x zelfde stelling.

Eindstand

Individuele resultaten