Tweede team 2017-2018

Hoogeveen 2. Klasse 1A (achttal)

Teamleider: Leo Spaans

Programma 2017-2018

* gezamenlijke ronde Promotieklasse en 1e klassen ivm. NOSBO-jubileum, plaats: Grand Cafe Zuidlaren, speellokatie van Oostermoer.

Opgegeven spelers

De concurrentie

Stand
Individuele resultaten

Uitslagen

7e ronde: Afgedroogd door de gastheren. 1½ - 6½

Een gezamenlijke slotronde in Grand cafe Zuidlaren, om op gepaste wijze het 90e jaar van de NOSBO te vieren en ook het afscheid van de oude competitie.

Frans, Jan en Theo zaten al vroeg naar een achterstand van 1 of 2 pionnen aan te kijken. En Bert werd ook geflest met een trucje, omdat zijn opening ook niet helemaal je dat was.

Wim mocht een halfje noteren. Ook Jeroen gin eraf en toen was de nederlaag compleet. Ruud bracht de vis tegen het eind van de middag op he tdroge. Leo probeerde te forceren, maar verloor toen ook.

6e ronde: Een verrassende overwinning op Dwingeloo: 5-3

" Schwein muss man haben", zeggen ze over de oostgrens. In een vol Salawaku (18 borden interne!) speelde het tweede een heel spannende wedstrijd tegen Dwingeloo. Tot tien uur ging de strijd op alle borden gelijk op. Daarna werd het snel stiller in de zaal, nog een paar interne partijen, de rest was al klaar. En aan de acht wedstrijdtafels hing de spanning als een fata morgana boven een hete weg.

Toen vielen de eerste uitslagen, Wim wikkelde mooi af naar een pionneneindspel waarbij twee boertjes om het hardst naar de overkant renden. Ze waren er tegelijk en veranderden bij toverslag in twee wufte dames, een witte en een zwarte. Dat werd snel remise. Jan bracht het volle punt binnen. Die voorsprong bleef staan toen wat later Theo zijn partij won en Ruud verloor.

Frans kwam wel aardig uit de opening, maar had eigenlijk maar een paar aanknopingspunten voor een aanval, en dat werd aan de overkant steeds keurig afgedekt. Bij het volgende manoeuvreren leek het even dat Frans met moeilijk verdedigbare pionnen en lekke diagonalen zou blijven zitten, maar de tegenstander deed het ook voorzichtig aan. Aan het einde miste hij een kans op een torenoffer dat bij aanname meteen tot mat geleid zou hebben. Een zet later kon het alsnog, maar de intussen opgespeelde pion zorgde er nu voor dat beide partijen blij mochten zijn met eeuwig schaak.

3-2 voor, maar bij Leo leek de aanval te stagneren en langzamerhand om te slaan in ernstige verliesdreiging. Bert had gewoon goed gestaan, maar kwam in het eindspel wat klem te staan tegenover doorgebroken pionnen. Misschien was er een winstweg voor zwart, maar die vond hij niet. En bij Jeroen stond het gelijk en kon het nog beide kanten op. Rond elven zag het er bij Leo zeer bedenkelijk uit, stukverlies leek onvermijdelijk, maar ook de tegenstander kan zich verslikken. Dat gebeurde ineens, en men zegt dat een glunderende Leo met een rose krulstaartje aan de bar verscheen. Het ereste matchpunt was binnen.

En het tweede volgde niet veel later, toen de tegenstanders van Bert en Jeroen zich neerlegden bij remise.

Over drie weken het slot, op zaterdag 14 april met alle wedstrijden van Promotieklasse en beide eerste klassen samen in het Grand Cafe in Zuidlaren. we staan gedeeld tweede, maar ESG is al kampioen. ESG gefeliciteerd.

5e ronde: Onderuit tegen de hekkensluiter: 4½ - 3½

Ratings en ranglijsten zeggen ook niet alles, het duel tussen de "reserveteams" van ESG en Hoogeveen was zeker een boeiend gevecht. De omstanders kregen ruim de gelegenheid om meewarig hoofdschuddend te bekijken hoe in de meeste partijen de prachtigste stellingen om zeep geholpen werden. En helaas gebeurde dat 1x teveel voor ons. Een voorbeeld: uw webmaster aan bord 7 had al voor de 10e zet een overweldigende stelling. De tegenstander stond zwaar in de verdediging en leek elk moment om te kunnen vallen. Maar bij de afwikkeling werd twee zetten achter elkaar een dubieuze voortzetting gekozen en ik mocht blij zijn met het verlies van slechts 1 pion.

Maar als je dan gedwongen uitkomt in een pionneneindspel met elk de witte loper over, en de tegenstander weet net dat ene lek in de stelling te vinden, dan mag je na 70 zetten de koning omleggen. en helaas gebeurde dat nog drie keer.

De kans op het kampioenschap is wel verkeken, als die er nog was.

4e ronde: Ruime overwining op Assen 3: 5½ - 2½

Het begon wat tammetjes, Bert die al na een uur dameruil en remise aanbood en kreeg, Wim even later dito en tegen tienen vroeg Frans aan Leo of hij ook remise mocht aanbieden. Een bord vol stukken maar meer kansen voor wit dan voor zwart. Tenzij er natuurlijk misgekleund zou worden. Om dat te vermijden stond dus tot verdriet van de Schaakreporter even na tien uur de derde remise op het scoreformulier.

Nog steeds geen aanwijzingen dat het iets anders dan 4-4 zou worden, of het moest zijn op het laatste bord. Anky, die zoals iedereen wel weet het noteren een vervelend en afleidend klusje vindt, moest de hele partij alle zetten noteren, hardop uitspreken en ook nog het “Paard Hector Zes” vertalen in Ph6 en dat op het bord uitvoeren. Klok indrukken, oh sorry, klok weer terug indrukken, het was de zet van Jan Boer die zijn klok al had ingedrukt en niet verwachtte dat zijn tijd meteen weer ging teruglopen. En dan de eigen zet weer doorgeven “Loper slaat b4 ”, “loper maal bella vier”. Jan hield zelf een opperbest humeur, dus de buurman/webmaster aan bord 7 gaf geen cent meer voor de kansen van Anky, zeker toen ook de verlichting in onze hoek van de zaal herhaaldelijk kuren vertoonde.

Dat zou Jan wel fluitend gaan winnen. Maar nee, ondanks een dreigende pionnenstorm op de K-vleugel hield Anky stand, kwam 2 pionnen voor en wist die voorsprong ook weer te verspelen. Uiteindelijk wist ze toch het volle punt binnen te slepen. Jeroen en Theo bleven ook steken op remise, maar het waren de nr. 2 en 3 op de topscorerslijst van klasse 1A die de overwinning uiteindelijk duidelijk binnensleepten. Ruud en Leo waren er lang voor bezig, maar werden er ook goed voor beloond.

3e ronde: Een zwaar bevochten uitoverwinning op Het Kasteel 2: 3½ - 4½

Weer een echte Noordelijke avondwedstrijd: diepe duisternis die werd gebroken door een muur van witte vlokken. Rustig aan dus.

De thuisploeg kwam overweldigend uit de startblokken, of waren wij nog niet helemaal bij de les? Bert liep al in het eerste uur tegen een onvoorziene zet op, “zie je wel, ik kan niet tegen schaken op vrijdag.” En Jeroen keek ook al voor tienen tegen een hopeloze stelling aan. Last-minute-invaller Elang bood wel lang tegenstand, maar ook hij moest in het derde uur opgeven, 3-0 achter dus. Maar even later mocht invaller Jan Peek een halfje bijschrijven. Omstanders van Het Kasteel 1 wisten meteen te vertellen dat hun man straal gewonnen stond, maar ja, dat moet hij dan wel zelf uitvinden achter het bord. En Theo gaf de stand een iets dragelijker aanzien.

Bleven over: Ruud, Leo en Frans, die alledrie wel (iets) beter stonden. Secuur blijven spelen was het devies, want een nul betekende een nederlaag. Frans had uit de opening al een pluspion meegenomen en er later nog een bij versierd omdat hij zijn tegenstander helemaal had ingesnoerd, maar toen bij de afwikkeling de stelling openging, moesten allerlei tegenkansen wel gepareerd worden, je mag er niet van uitgaan dat de tegenstander ze niet ziet. Rustig afwikkelen naar een eindspel met elk een paard en Frans twee vrijpionnen meer. steeds de druk erop houden en tot slot als de K buiten het kwadraat staat het paard offeren voor de winnende doorbraak.

Ook Leo en Ruud kozen tegen twaalven misschien niet de snelste, maar wel de voor hen zekerste weg naar winst.

2e ronde: Een handvol halfjes tegen ESG 1

We hebben ons best gedaan, Leo had een tactische opstelling verzonnen, maar veel mocht het niet baten: omze ratingtoppers vonden aan bord 6 en 8 toch weer ongeveer gelijkwaardige tegenstanders tegenover zich. En de rest mocht tegen een stuk groter verschil in rating opboksen. Nog mazzel dat dat nog op vijf borden een halfje heeft opgeleverd.

Nee, laten we het niet meer hebben over glad gewonnen stellingen die toch niet meer dan een nul opleverden, of over remises in partijen die toch glad gewonnen stonden. Acht piekerende hoofden tegen acht piekerende hoofden, veel meer zal het niet worden.

1e ronde: 3-5 winst in Roden

Het heeft een tijd ernaar uitgezien dat we met een gelijkspel in onze handjes mochten knijpen, maar uiteindelijk namen wij de matchpunten mee naar huis. Dankzij de topborden.

Bert kon gelukkig een week tevoren vooruit spelen en zette ons vast op voorsprong. Maar op de eigenlijke speeldag leken donkere wolken zich samen te pakken boven Roden, en dat op de warmste en zonnigste 16 oktober ooit. Wim werd vanuit de opening beentje gelicht en moest al na 20 zetten de koning omleggen.

Frans verslikte zich in het Roel van Duijn gambiet tegen zijn siciliaan. (1.e4 c5, 2.a3 Pc6, 3.b4 b6?!). Hij kwam hopeloos gedrukt te staan door een machtig wit paard dat het hele centrum beheerste. Hij vond nog allerlei verdedigingen tegen de oprukkende witte stukken, een directe mataanval werd voorkomen, maar na een aantal afruilen bleef een T-eindspel met 4-2 pionnen over. Dat werd keurig uitgetikt.

Tot achterstand leidde dat niet, want inmiddels hadden Leo en Jeroen een zwaarbevochten punt gescoord. Maar Ruud stond niet echt makkelijk, Theo had nooit echt iets in handen en Anky kwam na een sterke opening ineens op achterstand. Toen ging het mis voor Roden. Ruud bracht een pion bijna naar de overkant en kon met die dreiging een paar pionnen snoepen en afwikkelen naar winst. Theo bleef degelijk doorspelen en hield remise. Anky kon profiteren van een paar foutjes van haar tegenstander die de winst uit handen gaf, ook remise.

Stand

Individuele resultaten