Amateurs II

Dit jaar waren er voor het eerst twee groepen voor de oprechte amateurs. De afgelopen jaren bleek dat de amateurgroep binnen enkele maanden was volgeboekt. Een uitbreiding van de speelzaal, de gemeentelijke raadszaal, zat er niet in. Toernooidirecteur Jeroen van der Berg heeft toen het idee gelanceerd om een ochtendgroep te creëren waarin de top van de amateurs niet mee mocht doen. Samen met hoofdarbiter Koos Stolk heeft hij vervolgens uit de deelnemerslijst van 2004 de twee uitersten genomen. Dat waren Dick Stavast (rating 2079) en Gerda Schreuder (rating 1296). Het gemiddelde van hun ratings leverde, na een stevige afronding naar beneden, de maximale rating van 1650 voor de Amateurgroep II op.

Maar liefst twaalf leden van onze schaakclub deden mee in deze groep van 37. Het vroege uur, beginnen om 10 uur, bleek geen probleem. Velen bleken al om half tien aanwezig om met elkaar, onder het genot van een kopje koffie, nogeens de dramatische ontwikkelingen van de vorige speeldag door te nemen. De sfeer in deze groep was uitstekend. Deze groep zal daarom volgens Jeroen van der Berg zeker gehandhaafd worden.

De veertienjarige Rob Jagt uit Emmen zorgde in de laatste ronde voor de kortste winstpartij. Zijn tegenstander, we noemen geen namen, hanteerde de Damiano-verdediging: 1.e4 e5 2.Pf3 f6? 3.Pxe5 fxe5 4.Dh5+ Ke7 5.Dxe5+.Deze inferieure aanpak is uitvoerig beschreven in een van de eerste leerboeken voor de jeugd "Oom Jan leert zijn neefje schaken". Na VIJF zetten kon zwart zijn koning omleggen!

Om duistere redenen ben ikzelf het toernooi slecht begonnen. De eerste ronden speelde ik belabberd. Zo wist Karel Galenkamp me in de 4e ronde hardhandig van het bord te schuiven. En kijk maar wat er in de eerste ronde gebeurde. Deze stelling ontstond nadat ik Dd7- d5 had gespeeld. Door h6 te spelen kan zwart het dameoffer op a8 eenvoudig verijdelen. Maar hij speelde opgewekt e4-e3 en het was direct uit.

Ook in de 6e ronde was het weer tobben geblazen. Door een foutje in de opening kwam ik een pion achter en moest ik knokken om ten minste nog een halfje binnen te halen. Wits 22e zet, Te1-e5, ziet er op het eerste gezicht gezond uit. Maar helaas is de pion op d4 gepend. Voor de tweede keer in dit toernooi kon ik mijn dame offeren!

Na dit mazzeltje was het gelukkig uit met het geknoei en won ik de resterende partijen. Dankzij iets meer weerstandspunten bleef de vijftienjarige Mathijs van der Linden uit Friesland me in de eindrangschikking met een totaal van 7½ nipt voor. En dat was dik verdiend als je ziet welke cadeautjes ik in de 1e en 6e ronde kreeg.

De clubgenoten in de eindstand:

Ton Kelfkens