Eerste team NOSBO-avondcompetitie 2022-2023

Hoogeveen N1. Hoofdklasse (achttal)

Programma 2023-2024

1e fase, poule C

Stand fase 1

Hoogeveen en Assen door naar winnaarspoule, nemen hun onderling resultaat mee.

2e fase: poule A

Stand fase 2

Verslagen en Resultaten

9e ronde: Fut

En om maar meteen met de deur in huis te vallen, die was er een beetje uit. Zowel bij mij persoonlijk, als bij het team. Gek genoeg voelde ik het gedurende de ochtend al een beetje aankomen. Ik lunchte wat uitgebreider, maar achteraf gezien heeft dat extra belegde broodje geen effect gehad. En gezond belegd, want ik hoor u al denken, als je een kroket op een bolletje doet is het ook een belegd broodje. Aan de andere kant, als je van een blaadje sla en een stuk komkommer verwacht dat je beter gaat schaken is het waarschijnlijk al wel te laat. Het was net of het seizoen gewoon iets te lang is geweest. Op weg naar de schaakclub reed ik langs de ijssalon, waar door het warme weer een lange rij buiten stond. Ik vroeg me af of er ook zo’n rij met schaakliefhebbers voor Salawaku zou staan te dringen om onze mooie schaakwedstrijd toe te schouwen. Ach, ik zat weer te mijmeren. Zo flitsend als ik het in m’n hoofd had, zo anders was de werkelijkheid. Wat een seizoen moest worden dat een volle prijzenkast zou opleveren, dreigde als een nachtkaars uit te gaan. Geen winst in de KNSB-competitie, geen NOSBO-Cup tot 1900, weinig individuele successen. Een nachtkaars, wie heeft zo’n ding nou nog? Zelfs een schemerlampje is al ouderwets. Tegenwoordig is alles LED. Flets is toepasselijker dan flitsend. Weer een voorbeeld van teveel romantiseren. En dat met die hitte.

Als ik rond half 8 de speelzaal binnenloop en een wedstrijdformulier pak om de opstelling vast op in te vullen, vraagt de voorzitter me of ik dacht dat er om kwart over 7 begonnen zou worden, doelend op mijn vaker terugkerende (te) laatkomen. Hij zei het breed glimlachend, ik kon het hebben. Als ik de namen opgeschreven heb en de jeugd zich richting de uitgang begeeft worden er acht tafels met zestien stoelen langs de ramen gezet, alwaar Hoogeveen traditiegetrouw met het gezicht richting de bar zal spelen. Vreemd genoeg stond het NOSBO-tempo niet standaard in het menu van de FIDE-klokken. Als ook dit allemaal opgelost en klaargezet is arriveren juist onze Groningse opponenten. Gezien het aantal Groningse clubs waar we tegen spelen zegt dit nog niet veel, we speelden deze keer tegen Groninger Combinatie 2. Ik bedenk me trouwens nu pas dat ik vergeten ben te vragen of ze de groeten willen doen aan Ria. Wellicht lezen ze dit verslag en kunnen ze die alsnog overbrengen? Alvast dank. Stipt om kwart voor 8 opende Marc Snuverink de avond door het oplezen van de namen van de schakers. Van halve Hoogeveener Govert Pellikaan tot Theo Karaoke Witkamp, de meeste bekende namen waren er wel bij. Govert keek overigens bedenkelijk bij deze bijnaam. Of hij het teveel eer vond of toch een soort schaamte voelde weet ik niet, maar kind aan huis kunnen we toch wel zeggen. Verder was de sfeer ontspannen. Er werd gelachen en ongeacht de stand op de ranglijst had men zin in deze wedstrijd. Dat kwam mooi uit, want die begon.

Kopman Andries Mellema had nog een partij met wit tegoed en speelde daarom op bord 2. Dat werd een herhaling van vorig jaar, ook toen speelde hij met wit tegen Adrian Clemens. Hij kwam ogenschijnlijk goed uit de opening, met een kleine ontwikkelingsvoorsprong. Achteraf vertelde Andries dat deze voorsprong niet veel waard was door de degelijke stelling van zwart. Een schijnoffer werd niet aangenomen en een herhaling van zetten volgde. “Spelen we nog ergens voor?” vroeg Andries. Ik zag wel dat we niet overal even goed stonden, maar ik antwoordde toch met: “Mwa, nee”. Daarop werd remise overeengekomen. Op bord 5 speelde Elez Limani met zwart, hij zag er moe uit. Het scherpe, aanvallende spel wat hij vaak heeft laten zien hebben we nu al even moeten missen. Helaas heeft de titel van het verslag ook betrekking op hem. Elez ging een eindspel in met zes pionnen tegen zes pionnen van wit, maar stond door de groepenregel minder. Daarbij stond de witte koning al snel actiever en kon Elez alleen toezien hoe je een gewonnen pionneneindspel moet uitspelen. De a-pion ging eraf, de koning moest op meerdere fronten verdedigen en het was over en uit. Jammer Elez, een lange rokade in de tweede fase. Tussenstand 0,5-1,5.

Over futloos gesproken, teamleider Mostert stond op bord 6 nog een zet of 10 niet heel slecht, daarna wel. Dit deed hem de Spaanse uitspraak doen: “Die opening moet ik toch nog een keer bekijken”. Duidelijk was dat hij meer tijd steekt in het schrijven van stukjes voor de website dan in het schaken. Een pion ging eraf maar er was geen compensatie. Na het ruilen van stukken ging Davin een verloren eindspel in, wat hij dan ook verloor. Buiten het omgooien van wat stukken was er geen dreigende beweging bij zijn tegenstander geconstateerd, van diskwalificatie kon dus geen sprake zijn. Nog wat mopperend over de warmte begaf hij zich richting de bar. Bij voorzitter Marten Berghuis werkt het kennelijk net andersom. Wat landen bij het EK of WK voetbal doen, dat doet Marten tijdens een schaakseizoen. Hij groeit in het toernooi. Waar we hem nog wel eens onder z’n neus wreven dat hij wel erg veel rating verloren was, heeft hij deze inmiddels (bijna?) helemaal terugverdiend. En met goed spel. Ook vandaag weer zette hij op bord 4 ergens in het middenspel de druk erop. Hoe hij dat deed was erg knap. Tegengesteld gerokeerd, maar verder dan probeer de koningsstelling aan te vallen, kwam ik niet. Wat was zijn plan? Marten leek juist door het midden te gaan aanvallen. Dit leverde hem een pion op en in tijdnood zelfs een tweede. Toen hij dames geruild had waren de meeste trucjes er wel uit en had hij een prima stelling over waarin hij twee pionnen voorstond. Niet veel later kon hij zijn overwinning op het wedstrijdformulier laten zetten. Hiermee was de stand op dat moment 1,5-2,5.

Voor wie het seizoen ook iets te lang lijkt te duren is Osama Sadallah. Hij speelde vandaag op het eerste bord, waar hij normaal gesproken mooie dingen laat zien. Zo herinner ik me de knappe remise tegen Koen Lambrechts van SISSA 1 nog. Vandaag leek het lang gelijk op te gaan, maar een ongelukkig gekozen Pf1 kostte hem zijn eindspel. Toren en paard aan beide zijden, maar Osama moest door met 3 pionnen minder. Toen hij in een schaakje bleef staan gaf hij op, zo hoefde de tijdstraf niet meer uitgedeeld te worden. De partij was immers toch al verloren. Uiteraard was hij ontevreden over zijn partij, maar door de uitschakeling van Joost Klein was het toch nog een lucratief weekje voor hem geweest. Al begreep ik dat hij het geld al uitgegeven had voordat de Tikkies waren betaald. Op bord 7 speelde Rémy Witkamp wederom met de zwarte stukken. Voor zover ik weet kun je de pion in een aangenomen damegambiet helemaal niet dekken, maar Rémy probeerde het toch. Het deed pijn aan de ogen, maar hij leek de pion eigenlijk gewoon te kunnen behouden. Helaas verloor hij de extra pion later wel op de koningsvleugel en zo stond het weer gelijk. Zijn tegenstander damt vaker dan hij schaakt en zag op een gegeven moment alleen nog een eeuwig schaak. Rémy ging erin mee, al weet ik niet of hij eigenlijk nog wel een keuze had. Het werd remise en dat bracht de stand op 2-4 voor Groninger Combinatie.

Op het bord naast hem speelde Theo Witkamp. Waar hij vaak de bijnaam Karaoke Theo kreeg, leek vandaag de muziek wel een beetje uit z’n schaken. Hij zorgde wel voor een dubbelpion op de e-lijn, maar bleef zelf met een achtergebleven pion op d3 zitten. In het middenspel zag ik hem zenuwachtig richting de klok kijken, niet veel later verloor hij door een vorkje van zwart een pion. Eigenlijk kostte het hem meer, want zijn stelling zag er open en moeilijk uit. Eenmaal (weer) in tijdnood kwam Theo nog een pion achter en verloor uiteindelijk de partij. Een positief geluid kwam nog wel van de laatste partij, eentje voor de omstanders. Stephan Broertjes speelde op bord 3 tegen Govert Pellikaan en ze maakten er een waar spektakel van. Toen wit met een paard op a8 een kwaliteit won zag ik het somber in, maar Stephan won de kwaliteit knap terug tegen een pion. Hij drong aan op eeuwig schaak, maar Govert offerde zijn andere toren voor het schaakgevende paard en zo stond Stephan opeens een kwaliteit voor. De pion van Govert zou echter wel eerder promoveren. Ze hebben het nog een tijd volgehouden, schaakje hier, matdreiging daar. Uiteindelijk kon Govert geen progressie meer boeken en werd remise toch de uitslag. Mooie partij, Stephan! De eindstand kwam hiermee op 2,5-5,5.

Toen Marten dit hoorde zei hij, als enige winnaar: “We zijn ingemaakt”. Hoewel een resultaat er op voorhand toch wel in zou hebben gezeten, waren het inderdaad harde cijfers. In aanloop naar deze wedstrijd herinnerde ik me de wedstrijd van vorig jaar nog, toen we in het Denksportcentrum 3,5-4,5 wonnen van Groninger Combinatie 2. Ook Edwin de Jonge stond toen opgesteld, we hadden de Schuivâh vanavond maar wat goed kunnen gebruiken. Dat Edwin niet meer bij ons is blijft het grootste verlies. Twee seizoenen achter elkaar werden we 3e, dit jaar zijn we 5e geworden. Met dat verschil dat we dit jaar in een twee-fasenmodel speelden, we hebben vorige jaren niet tegen de beste ploegen in de andere groep gespeeld. Als je het zo bekijkt hebben we toch behoorlijk wat clubs en achttallen achter ons gelaten. Dus hoe erg was het allemaal? Misschien was het frisse, energieke er inderdaad op het eind een beetje vanaf, maar ook dit was een gedenkwaardig seizoen. Een seizoen waarin Andries een prachtige partij speelde in de Klassieker tegen ESG en remises haalde tegen zeer degelijke spelers als Jelić, Clemens en Knol. Osama speelde eveneens een mooie partij te Emmen en won die ook, daarnaast zoals gezegd de knappe remise tegen Lambrechts. Ook Marten speelde een knappe remise tegen Jacobs, maar won zelfs van Rookus, Dijkhuizen en vandaag dus van Edwin Zuiderweg. Ongeslagen in de tweede fase. Davin won voor en van Hoogeveen in Emmen, won ook tegen SISSA 1 in zijn favoriete opening. Stephan liet zelfs vandaag nog een schitterende partij zien en won verder in beide fasen partijen. En nog even over het Denksportcentrum in Groningen, daar speelde Elez zijn tegenstander weg tegen Groninger Combinatie 4. Rémy ontwikkelde zich dit jaar tot basisspeler en won knap tegen het Kasteel uit zijn Coevorden. En zijn oom Theo haalde zelfs 100 procent in de eerste fase. Toch best wat prestaties om trots op te zijn. Bovendien zijn er ook weer zes clubgenoten geweest die zijn ingevallen toen er iemand verhinderd was. Deze invallers heb ik moeiteloos kunnen vinden. Dat kan alleen als je een fijne, hechte vereniging bent. Met die gedachte kijk ik graag uit naar volgend seizoen. Niet alleen met de dingen in het achterhoofd die we op schaakgebied bereikt hebben, maar vooral vanuit de gedachte dat we met elkaar lid mogen zijn bij deze mooie club. Die nog altijd groeit, maar vooral bloeit. Nog even mijmeren.

Davin Mostert

Uitslag in NOSBO-Netstand

8e ronde: Stuntdag

Verveeld zit ik op maandagavond wat naar te televisie te staren. Na een weekend waarin we helaas net geen kampioen werden in onze KNSB poule is de werkweek weer begonnen en ik moet zeggen, dat bankhangen na het eten is dan een haast onvermijdelijk stukje doelloos tijdverdrijf. Ik weet niet eens of ik naar een uitzending van vandaag of gisteren zit te kijken. Op RTL wordt er een talkshow uitgezonden. Er wordt een achtervolging getoond waar een auto over de kop gaat en in brand vliegt en even later zie je weer de talkshow, met een man trots glimlachend op de voorste rij. Het blijkt de stuntman te zijn die in de auto zat die zojuist te zien was. Omdat de man verder in goede gezondheid in de studio zit wordt geconcludeerd dat de stunt goed verlopen is en hij er niets aan heeft overgehouden.

Welke dag is het eigenlijk? Maandag 22 april. Heb ik morgen nog iets bijzonders op het werk? O ja, stuntdag. Op andere scholen ook wel bekend als kolderdag of de examenstunt. Een dag waarop examenleerlingen de school op z’n kop zetten en de lessen op een kolderieke manier proberen te verstoren. Hun eigen lessen zijn afgelopen, om na de meivakantie hun examen te maken en de schooldeur dan voorgoed achter zich dicht te trekken. Nu heb ik veel plezier in het mooie werk wat ik mag doen, maar mijn gedachten zijn op dit moment eigenlijk meer bij de schaakwedstrijd van dinsdagavond, thuis tegen Groninger Combinatie 1. We weten dat er een sterke ploeg op bezoek komt, maar je zoekt altijd naar mogelijkheden en kansen om toch voor een resultaat te spelen. En waarom ook niet? Ik denk weer aan wat ik aan het doen was. Stuntman, stuntdag. Dat woord stunt kwam uitgerekend nu wel erg vaak naar voren. Zouden de sterren goed staan en zou er een stunt tegen Groningen in de maak zijn?

Na de stuntdag ben ik iets eerder thuis dan gebruikelijk. Zoveel eerder dat ik besluit nog even de grens over te gaan voor een betere benzineprijs en een lekker kratje pils. Langs de weg staat een advertentie van een supermarkt: Knüller Preis!. Iets wat je vrij zou kunnen vertalen met stuntprijs. Stunt, stunt, stunt. Er hangt iets in de lucht, ik voel het. Op de terugweg kom ik langs de vestingstad Coevorden, waar drie van onze basisspelers wonen. Ik hoop dat Salawaku over een paar uur ook een onneembare vesting is. Nog snel even wat eten en door naar de club. Daar aangekomen zie ik onze jeugdafdeling in de weer met elkaar en hun trainers. Nu snap ik wel waarom er zoveel prijzen gewonnen worden en dat er af en toe zelfs een aantal jeugdspelers meedoet bij de volwassenen. Ik hoop dat mijn team dezelfde inzet laat zien als deze kanjers. Als ik het wedstrijdformulier vast invul staan er opeens zeven Groningers naast me, waarvan het merendeel een rating heeft die ik nog nooit gehad heb. Misschien heb ik onze kansen toch wat te rooskleurig ingeschat. Dan druppelen ook de Hoogeveense spelers en de laatste Groninger binnen. Onder de bezielende leiding van wedstrijdleider Marc Snuverink wordt het startsignaal gegeven en wellicht begint daarmee niet alleen de wedstrijd, maar ook een gedenkwaardige overwinning.

Rémy Witkamp speelt met zijn geliefde zwart op bord 7 en ziet al snel een witte pion op f5 komen. In een poging deze weer van zijn helft van het bord te doen verdwijnen raakt plots zijn dame overbelast. Een vork op c7 dreigt (Of toch niet?! Zwart blijkt een mooie tegenaanval te hebben) en een paard op g4 staat nog aangevallen. De witspeler, die overigens niet alleen de mooiste achternaam heeft van dit team maar ook van de gehele Groninger Combinatie, zette de dame nog wat verder onder druk en dit leverde een stuk op. Deze dreun kwam Rémy niet meer te boven. Andries Mellema speelde 4 borden hoger ook met zwart en kreeg een opening voor zich die hij zeker kent. Sterker nog, achteraf bleek dat hij hier vanmiddag nog op had zitten studeren. Toch lukte het Andries niet zijn actief ogende stukken echt lekkere dingen te laten doen en na een wat minder gunstige pionnenstructuur te hebben bereikt kostte het later zelfs twee pionnen. Toen wit ook de torens op de zevende rij gebracht had vond Andries geen uitweg meer. 0-2 voor de gasten.

Naast Andries speelde Elez Limani op bord 4 en ook hij kreeg een opening die hij kent. Of zou moeten kennen? Met tegengestelde rokades zagen we zwart wel aanvallen, maar verdeed wit z’n zetten met, ja, met wat eigenlijk? Zwart was al behoorlijk in de aanval terwijl de witte pionnen nog bijna in de beginopstelling stonden. Uiteindelijk kwam er nog wel een pion op h6, maar dat was al te laat. De zwarte aanval had al een stuk opgeleverd, maar erger nog, sloeg door. Ook Elez incasseerde een nul.

Stephan Broertjes is onze dynamische, all-round schaker die je in principe overal wel kunt opstellen. Hij heeft op lagere borden gespeeld, maar ook op bord 1. Vandaag keek dan ook niemand vreemd op toen hij achter de stukken van bord 2 ging zitten. Tegen de sterkste tegenstander die ze bij zich hadden liet Stephan zijn aangevallen paard gewoon instaan om een aanval te zoeken. Dit zag er kansrijk uit, met een toren op de open h-lijn. Toen de zwarte koning echter wegliep via f7 en het wel een paard gekost had, concludeerde Stephan zelf ook dat hij een stuk tekort kwam. Ik durf de tussenstand haast niet te noemen, maar het was op dat moment 0-4.

En het werd nog erger. Osama Sadallah kreeg op bord 5 twee witte fianchetto’s tegen, maar bezette zelf stevig het centrum. Het verloop heb ik verder helaas gemist, maar Osama zei dat hij geen kans had gehad. Een tactische positionering van de Osamatador bleek niet zoals gewenst uitgepakt. Tja, als je op bord 5 nog steeds ongeveer 2100 rating tegenover je hebt, dan is het natuurlijk ook gewoon een goed team waar je tegen speelt. Dit was wel de vijfde (!) nul en hierdoor was ook een enkel wedstrijdpunt niet meer mogelijk. Op bord 6 was het weer Karaoke Time. Theo Witkamp (laat ik deze achternaam toch maar aanhouden) speelde sterk tegen Sweet, die we nu al voor de derde keer tegenkwamen dit seizoen. Even zag ik Theo zuchten, maar hij mocht een prettig eindspel in met een pion meer. Helaas was het ook deze keer niet gelukt om uit de tijdnood te blijven en het toreneindspel waar hij in beland was weer steeds gezapiger. Toen er geen muziek meer in zat kwamen zij de eerste remise van deze avond overeen.

De tweede remise kwam op naam van onze voorzitter, Marten Berghuis. Ook hij werd in de kaart gespeeld met de opening, maar het kostte hem wel een pion. Als we het toch over veranderde achternamen hebben, Berghuis zou eens kunnen denken aan Bergburcht of Bergbunker. Ook deze (2200+) speler kwam er niet doorheen. Het was Marten zelf die nog winst had kunnen behalen, maar de verscholen mat-in-10 had hij in tijdnood helaas niet kunnen vinden. Een gelijkspel was zoals gezegd het resultaat. Knap gedaan weer, Marten!

Iemand die een stuk minder goed voor de dag kwam was teamleider Mostert. Davin was (zogenaamd) tactisch op bord 8 gaan zitten, om daar een puntje te halen. Met een verschil van tussen de 400 en 500 februari-ratingpunten kwam hij aardig uit de opening, maar trok het in het middenspel toch niet echt door. Het lukte hem wel om een pion af te snoepen en een prettig eindspel in te kunnen gaan. Voorafgaand aan dat eindspel miste hij stukwinst en het gewonnen eindspel bleek in handen van Mostert helemaal niet zo gewonnen. Wederom vergat hij zijn koning te activeren, waardoor de extra pion verloren ging. Het was een volledig gelijke stelling waarin hij nog een tijdje doormodderde tot er nog slechts twee koningen op het bord stonden. Eindstand 1,5-6,5. Een terechte overwinning voor Groninger Combinatie.

Helaas was het qua schaken vandaag even geen stuntdag. Meer een stunteldag. Omdat ik als laatste klaar was dacht ik mijn teamgenoten te treffen aan de bar, maar Andries vertelde me dat iedereen al weg was. We troffen nog wel onze voorzitter al bellend aan, waarschijnlijk aan de lijn met mogelijke versterkingen voor volgend jaar. Toen we Frans spraken bleek echter dat ik helemaal niet de laatste was die klaar was. Ook vandaag weer was het de bijna 94-jarige Ruud Winkel die nog steeds aan het spelen was. Wat een zegen om op die leeftijd nog te mogen schaken, en hoe. De partij die hij speelde tegen Sander Benjamins had makkelijk in de A-groep gespeeld kunnen zijn. Ook hij was geloof ik niet helemaal tevreden met remise. Volgende week is er Rapid-schaken en de week erna is er weer interne competitie. Gelukkig kunnen wij op 14 mei revanche nemen tegen Groninger Combinatie 2. Dat is tevens de laatste wedstrijd van ons NOSBO-seizoen. Maar eerst op 11 mei natuurlijk nog het Songfestival, want al hakkend de finale winnen, dat zou pas een stunt zijn.

Davin Mostert.

Uitslag in NOSBO-Netstand

7e ronde: Euro 95

Is dat een correctiefout van de tekstverwerker? Moet dat geen Europapa zijn? Nee, dat is niet zo. Hoewel je binnen illegale gokcircuits in de schaakwereld regelmatig kunt inzetten op de knaller van onze Joost. Van Osama begreep ik dat de odds voor een top-5 klassering onlangs verhoogd zijn. Ook dit begon in Groningen, waar we haast vaker schaken dan in Hoogeveen. Vandaag mochten we er eens op een dinsdagavond naartoe, waardoor we de interne competitie wel misten. Marten en Davin zouden rijden, maar dit liep weer net even anders dan gepland. Andries moest binnen nog een aantal zaken regelen, waarna auto 1 alvast vertrok. Toen Andries terugkwam probeerden we alle overgebleven schakers in een Focus te proppen, maar dit leek een onoplosbare puzzel. Toegegeven, ik had er geen rekening mee gehouden dat Rémy niet meer in het kinderstoeltje paste.

Toen Theo zijn knieën niet achter het handschoenenkastje gefrommeld kreeg werd er toch gekozen voor zijn auto. De kwaliteit van de muziek ging er (een jaar of 50) op achteruit, maar we hadden in ieder geval weer een aantal zakken snoep gewonnen. Ik vond het niet erg, het scheelde mij weer benzine. Een liter Euro 95 kost tegenwoordig al snel 2 euro of meer. Mooi dat deze uitgebreide stoelendans me toch nog iets had opgeleverd. Onderweg was het weer ouderwets gezellig in de auto. Het was deze keer niet oom agent die me op m’n snelheid wees, maar oom Theo. Verder was er nog een voorval bij een bushalte, maar niet alles hoeft op de website.

Aangekomen in de wijk Lewenborg speelden we tegen de gelijknamige schaakvereniging in Het Dok, een groot maar gezellig wijkcentrum. In een zaaltje boven in het gebouw was het warm, maar sfeervol. De muren werden gesierd door foto’s van schaken, kunst en schaakkunst. Keurig op tijd begonnen we aan onze wedstrijd, tegen toch verrassend veel bekende gezichten.

Rond half 9 liep ik richting de barruimte, die ik opvallend leeg vond. Best een leuk barretje, wat stoelen en tafels een zo’n glazen koeling waar je de drankjes al in kunt zien staan. Wellicht zou het vanavond nog volstromen met analyserende schakers. Moi zei de barman. Hallo zei ik, slecht ingeburgerd als ik ben. Hebbie voor mijn een koppie koffie en een bakkie thee? vroeg ik. Jasekers weh, antwoordde hij. Toen zijn vrouwelijke collega aangaf dat zij de waterkoker al voor hem aangezet had zei de barman: Oh, hest dat ok aol daon? Toen we ieder in ons eigen dialect het geld gewisseld hadden tegen de reeds gevulde kopjes liep ik terug naar boven en keek eens op de andere borden. Theo Wildkamp (dit was een suggestie van hemzelf, ik denk dat hij van zijn bijnaam Karaoke Theo af wil) speelde op bord 6 en stond op dat moment slechts 6 minuten achter. Dit stemde me hoopvol, als Theo uit de tijdnood blijft is het namelijk een hele degelijke speler. Dat hij geen chocomel dronk maar thee vond ik wel vreemd. In een saaie stelling stonden er nog een gelijk aantal pionnen, vier torens en voor allebei een paard op het bord. Theo kwam netjes overleggen over het remiseaanbod wat hij kreeg, het leek mij een redelijk voorstel. Dat vond Theo ook en accepteerde zijn halfje.

Op bord 4 speelde Elez Limani, die een gambiet tegen kreeg wat hij wel kende, maar gek genoeg niet aannam. Elez heeft mij in de aangenomen variant nog een keer in een zet of 15 naar huis gestuurd, maar vanavond ging het minder voortvarend. Hij kwam een pion achter en kreeg ook nog eens een waardeloze stelling met een blote koning (dank voor de terminologie, Leo!). Even later liep Elez slechts nog als liefhebber rond en niet meer als speler. 1,5-0,5 voor de thuisspelers.

Dat we Stephan Broertjes wel om een boodschap kunnen sturen bleek vanavond weer eens. Hij kwam op bord 7 fantastisch uit de opening, kreeg een stelling om van te dromen en kwam een pion voor. Dit breidde zich uit naar een stuk tegen een pion en de overwinning leek dan ook een kwestie van tijd. Het enige smetje op deze partij vond ik dat het een mooier einde verdiend had. Iets met een torenoffer of een stikmat of iets dergelijks. Stephan bracht desalniettemin Hoogeveen weer op gelijke hoogte en mag terugkijken op een prachtige partij waar enkele anders spelers hoogstwaarschijnlijk jaloers op zijn. Zo ook teamleider Mostert, die ongeveer net zo lang schaakte als dat hij afgelopen nacht geslapen had. Gelukkig voor hem had zijn tegenstander een influenzaatje te pakken en zo zaten er twee spelers tegenover elkaar aan bord 5 die niet fit waren. Als je het zo bekijkt was het eigenlijk best nog een redelijke partij van beide kanten, waar Davin eigenlijk maar op één moment een voordeeltje had kunnen halen, maar verder ongeveer gelijk stond. De grieperige Groninger bood remise aan met 34 minuten op de klok, waar Davin er nog maar 4 had. Omdat een duidelijk plan ontbrak werd ook hier een gelijkspel overeengekomen. 2-2.

Andries Mellema speelde vandaag weer als kopman. Hij koos voor een systeem met g4 (zonder 1. f4) en het zag er allemaal best aardig uit. Het leek op een diesel, die wat trager op gang kwam maar wel richting zijn topsnelheid zou gaan. Na dameruil leek Andries door een pionnenoverwicht op de damevleugel de beste papieren te hebben, hoewel de zwarte pionnen natuurlijk opschoven op de koningsvleugel. Toen de topper van Lewenborg remise aanbood vond Andries dat hij niet beter stond, bekeek de andere borden en schudde de hand van zijn tegenstander. Rémy Witkamp had eerder op de avond een pion gewonnen en voorzichtig werd zijn partij op bord 8 toch als een vol punt gerekend. Een oud-Hoogeveensch spreekwoord luidt namelijk: Een paard op a7 zal je de winst niet geven. Nou, dat paard misschien niet, maar een ongelukkige voorzetting van Rémy wel. Hij raakte de pion kwijt en stond later zelfs zonder stukken, waar de witspeler nog een toren had. Vlak voor het verstrijken van zijn tijd gaf hij op, waardoor Lewenborg weer op voorsprong kwam. 3,5-2,5.

Op bord 2 speelde Marten Berghuis, die na het schaken duidelijk nog een avondprogramma had. Zijn stelling zag er even strak uit als zijn kapsel. Een rij van pionnen die klaarstonden om de witte stelling kapot te maken, het zag er angstaanjagend uit. Dit lukte niet helemaal, maar in een gecompliceerde stelling probeerde zijn tegenstander een verloren paard te redden, wat hem zijn toren kostte. Na nog enkele zetten mocht Marten zijn punt laten noteren op het wedstrijdformulier. 3,5-3,5 tussenstand, spannend! Of niet?

Osama Sadallah mocht eerder deze week zijn veertigste verjaardag vieren en was vandaag als laatste nog bezig. Na de opening had de Osamatador een pion minder, maar met een mooie combinatie won hij een kwaliteit en stond later zelfs een pion voor. Ik liep even weg om mijn tas open te zetten, zodat ik de punten erin kon doen. Toen ik terugkwam zag ik dat de tank bij Osama leeg was. Hij gaf een toren weg, waarna het nog niet eens verloren was. Zwart kon dreigen met een pion en zo de loper winnen, maar met de twee overgebleven paarden kan hij niet gedwongen mat zetten. Tot een ieders opluchting probeerde hij dit ook niet, anders hadden we nog een half uur langer op de toch al zure remise moeten wachten. De eindstand werd bepaald op 4-4.

Jammer voor Osama, maar voor het team maakte het niet veel meer uit. We hadden al twee wedstrijden verloren en zouden de NOSBO-competitie niet meer gaan winnen. 1 of 2 matchpunten is aan het eind niet meer van belang. Toch blikken we positief vooruit. Er komen nog twee mooie thuiswedstrijden aan tegen Groninger Combinatie 1 en 2. In een kolkend Salawaku gaan we er natuurlijk alles aan doen om de eer van Hoogeveen te verdedigen. Daarnaast spelen we nog de slotronde van de KNSB-competitie, gaat er een groepje schakers van Hoogeveen naar het toernooi in Bunschoten-Spakenburg en is het intern in jaren niet meer zo spannend geweest als nu. Ook de nieuwe opzet van het snelschaken heeft ervoor gezorgd dat ook daar nog alles mogelijk is. Op naar een mooie apotheose van dit gedenkwaardige seizoen.

Davin Mostert.

Uitslag in NOSBO-Netstand

6e ronde: Gehaktbal uit, altijd lastig

Op vrijdagavond 8 maart ging de reis wederom naar het Denksportcentrum te Groningen. Elez Limani had een virusje te pakken en dat gaf mij de opdracht een invaller te zoeken. De revelatie van dit seizoen, Els van der Vegt, was ditmaal verhinderd. Ik besloot Marc Snuverink te vragen, maar hij twijfelde in eerste instantie. Toen ik benoemde dat SISSA de tegenstander was, ging hij snel overstag.

Marc wist ook wel dat wedstrijden tegen SISSA of in het Hooghoudt Café gespeeld worden, of in het Denksportcentrum. Allebei prachtige schaaklocaties. Na vorig jaar een mooie avond gehad te hebben liepen we in het Café een nederlaag op. Deze avond mochten we weer naar de nostalgie en gezelligheid van het Denksportcentrum, alwaar Ria ons met een pan vol gehaktballen opwachtte. Op de internationale vrouwendag kan een woord van dank aan alle barvrouwen natuurlijk niet ontbreken.

Omdat het schaken soms lang kan duren was er vooraf al correspondentie geweest met Ria om ervoor te zorgen dat sommige leden ook een extra bal konden bestellen. Altijd met 3 schijfjes augurk. Heerlijk met curry, anderen nemen er mosterd of mayonaise bij. Op zaterdagen kun je ze overigens ook op een broodje krijgen. Zacht in je mond, fijn van structuur. Precies op temperatuur. Het water loopt me al in de mond als ik er .. Nou ja, schaken dus. Uitwedstrijd. Tegen SISSA.

Eenmaal in het Denksportcentrum staat er met koeienletters WELKOM op het krijtbord. Dat er geen toevoeging is dat er betaald moet worden voor het parkeren doet me vermoeden dat we de auto weer te ver weg hebben geparkeerd (daar werd nog iets geroepen over een gele fluit, waarschijnlijk iets uit vervlogen tijden bij de spoorwegen). Het gebouw ademt denksport. Niet alleen schaken, ook foto’s van dammers en prijzenkasten van bridgers sieren de muren. Grote schakers hebben hier gespeeld. Denk aan Sadallah, Mol, Mellema, De Jonge.

Ook vanavond weer werd er met liefde en dankbaarheid gesproken over onze Edwin. Excuses trouwens dat ik jou niet in dit rijtje heb opgenomen, Marten, maar gezien de complimenten over je goede spel van de laatste tijd is je ego al even genoeg gestreeld. Waar was ik? O ja, het Denksportcentrum. We speelden in een bomvolle benedenzaal, waar we met verschillende teams zij aan zij om de punten moesten gaan vechten. Eerder dan gebruikelijk begonnen we aan weer een gedenkwaardige speelronde.

Theo Witkamp speelde op bord 7 een partij waarin hij me achteraf overtuigend liet weten tot op een behoorlijk aantal zetten de theorie te beheersen. Karaoke Theo heeft zijn bijnaam overigens te danken aan een legendarische avond die ook hier gestart is. De pion die hij won leverde hem trouwens wel een ontwikkelingsachterstand op, maar toen de lichte stukken geruild waren leek het niet onmogelijk de gewonnen pion gewoon te behouden. Theo vroeg of hij remise mocht aanbieden, maar gezien de posities op enkele andere borden vroeg ik hem door te spelen. Ik hoopte dat hij iets vlugger zou spelen en deze keer zo uit de tijdnood zou blijven. Dat lukte echter niet en Theo bezweek onder de (tijds)druk.

Zijn neef Rémy (of was het nou toch een zoon?) speelde naast hem op bord 8. Hij offerde in een redelijk gelijke stelling plotseling een paard voor twee pionnen, waarover hij achteraf zei dat hij met zwart zo een grote dreiging had. Ik heb dat op het bord niet teruggezien, eigenlijk ging hij vrij vlot een verloren eindspel in. Even later dan zijn oom Theo incasseerde ook hij een nul, 2-0 voor de thuisclub.

Marc Snuverink speelde op bord 4 en leek door het slaan op b2 een pion te gaan winnen. Deze moest hij echter even later alweer teruggeven en er kwam een voor mij onduidelijke stelling op het bord. Ik waag me trouwens sowieso niet meer aan het inschatten van de stelling van Marc. Alle resultaten zijn bij hem mogelijk. Helaas overzag of onderschatte hij een offer en een dreiging op de g- en h-lijn, waardoor mat niet meer voorkomen kon worden. Teamleider Mostert speelde tegen Teamleider Manenschijn op het bord daarnaast, ook hier kwam een onduidelijke stelling op het bord. Uiteindelijk bevrijdde Davin zich onder de lichte druk van Wouter, kwam iets prettiger te staan en toen de zwartspeler dacht een matje op te zetten, verloor hij zijn dame. Het eerste bordpunt voor Hoogeveen stond genoteerd, nog wel 3-1 in het voordeel van SISSA.

Andries Mellema speelde voor de tweede keer dit NOSBO-seizoen op bord 2 en zijn opening zou ik beschrijven als Zuid-Belgisch. Hij vertelde er later over dat dit niet de bedoeling was, maar dat een andere opening hier vrij natuurlijk in veranderde. Je krijgt het er niet zomaar uit, zullen we maar denken. Andries kwam trouwens een pion achter, maar had een loperpaar om van te dromen. De pion won hij weer terug en hij leek wel prettig te staan. Ook hij kwam vragen of hij geen remise aan mocht bieden.

Ik zag dat Stephan Broertjes inmiddels een hopeloos punt bereikt had en dat betekende dat onze hoogste drie borden allemaal een punt zouden moeten opleveren om een resultaat te halen. Dit leek en bleek niet realistisch, waarop dan ook remise overeengekomen werd. Andries gaf aan niet te kunnen winnen in zijn stelling en we weten allemaal wat Cruijff zei over wedstrijden die je niet kunt winnen. Voor de jongere lezer, zorg dan dat je niet verliest.

Marten Berghuis speelde op bord 3 tegen Sjoerd Rookus en deed dat helemaal niet zo slecht. Wellicht had hij enige revanchegevoelens naar aanleiding van de KNSB-wedstrijd van vorig jaar, waarin we in de openingsronde direct dure punten verspeelden aan SISSA. Als ik me niet vergis hadden ze toen trouwens dezelfde kleurverdeling als vanavond. Marten speelde vanavond met cola, Sjoerd met de Alkoholfrei van een niet nader te noemen brouwerij uit Warstein. Marten creëerde een halfopen f-lijn en zette een aanval op. Na aan tumultueus middenspel kwam een eindspel op het bord waar de witte dame van Marten de toren en het paard van Sjoerd moest bedwingen. Marten had trouwens ook een aantal pionnen meer en dit alles was voldoende voor een punt. Knap gedaan door Marten, was er dan toch nog iets mogelijk met deze 3½-2½?

Het korte antwoord is: nee. Ik liet al doorschemeren dat onze keurig geknipte Stephan er niet goed voorstond. Na een dameruil op bord 6 zag ik dat er weliswaar evenveel pionnen waren, maar er stonden er bij Stephan wel een aantal dubbel geparkeerd. Een vork kostte hem uiteindelijk twee pionnen en dat leek funest. Van zijn stelling was weinig meer over, hoewel hij nog een tijd strijdvaardig doorging. Uiteindelijk was opgeven toch de enige overgebleven mogelijkheid. Hierdoor ging de winst definitief naar SISSA, nogmaals gefeliciteerd.

Onze kopman Osama Sadallah was de laatste die nog bezig was (het gerucht gaat dat Garry Kasparov twee weken lang zijn hand niet gewassen heeft nadat hij de hand van Osama mocht schudden). Ik fluisterde dat we inmiddels verloren hadden, dus dat hij speelde voor eigen resultaat. Eerder op de avond vroeg zijn tegenstander wat hij wilde drinken, een niet nader te noemen merk met een H en een J was zijn antwoord. Dit gaf hoop, kennelijk voelde Osama zich comfortabel. Ik zag dat hij later een pion achter kwam, maar wel de aanval opzocht. Die aanval sloeg niet helemaal door, maar hij won wel zijn pion weer terug. Een theoretisch remise-eindspel werd nog lang geprobeerd door de zwartspeler, maar hij moest echt genoegen nemen met een halfje. Een mooi resultaat van Osama tegen een slordige 2300 rating, wel een 5-3 verlies voor ons Hoogeveense achttal. Jammer, dat was toch wel het overheersende gevoel.

Wederom een mooie avond in het Denksportcentrum, met schitterende partijen en veel gehaktballen. Helaas geen wedstrijdpunt(en). Hopelijk volgende keer van de nul af, op 2 april spelen we weer een uitwedstrijd in Groningen, maar dan tegen Lewenborg. Toch een lichte onvrede over vanavond. Of zoals een der chauffeurs zei: Straks de frituurpan maar aan, dan is het beter te behappen..

Davin Mostert.

Uitslag in NOSBO-Netstand

5e ronde: De basisspeler

Aan het begin van het seizoen vroeg ik hoe het ervoor stond met ons NOSBO-achttal. We hebben geen teamleider, werd mij verteld. Ik had de afgelopen twee jaar deze rol gehad, maar door mijn gezinsuitbreiding vond ik het na vorig jaar wel even genoeg geweest. Eerst maar eens wat tijd doorbrengen met mijn jonge gezin, daarna zien we wel weer verder. Ik vermoedde dat er een nieuwe teamleider zou opstaan, maar dat bleef uit. Omdat het thuis inmiddels alweer z’n gangetje ging, besloot ik het nog maar een jaartje te doen. Wel op voorwaarde dat ik niet alles zou spelen, etc. Je kent het wel, op een griepje na speel je dan toch gewoon alle wedstrijden. En waarom eigenlijk ook niet, het is hartstikke leuk. Was weer niet best of juist ik stond de hele avond beter, een aantal uitspraken die een soort pleister op de wond moeten zijn na weer een verloren partij. Toch ga je de week erna weer achter het bord zitten. Tijdens het schrijven merk ik dat er nu wel een negatieve ondertoon in komt te zitten. En waarom? Ik zei net nog dat ik het hartstikke leuk vond. Wellicht moet het verloop van mijn eigen partij niet zo bepalend zijn voor het gevoel wat ik overhoud aan zo’n avond. Want al met al was het gewoon een zeer geslaagde uitwedstrijd. Even terug dan naar het achttal. De dag nadat ik besloot om door te gaan als teamleider kreeg ik de boodschap van onze secretaris dat het team was opgegeven bij de NOSBO, dus kon ik het gaan formeren.

Er moeten namelijk wel acht spelers worden doorgegeven als basisteam. Afgaande op wie er vorig jaar meededen en welke belangstellenden er verder nog waren kom je dan tot het vlaggenschip van de SC Hoogeveen (klinkt al beter, hè). Met die acht basisspelers ga je het seizoen in, maar je weet dat je niet altijd compleet zult zijn. Al was het maar omdat ik zelf voornemens was/ben niet alles te spelen. De eerste afmelding van deze avond kwam al snel van Stephan Broertjes. Hij vertelde dat hij elders schaakverplichtingen had, op een niet nader te benoemen, maar voor mij verdacht schimmige locatie. Ik zocht een invaller. Kort geleden ving ik een gesprek op waarin Siep Hoeksma sprak over schaken in competitieverband. Toen ik hem gepolst had bleek hij inderdaad enthousiast om mee te doen en had ik weer acht spelers bij elkaar. Op de speeldag zelf meldde ook Rémy Witkamp zich af, hij was het die deze keer ziek op bed lag. Dan bel ik Edw... O nee, dat kon niet meer. Even schoot het door m’n hoofd. Edwin was trouwens ook helemaal geen invaller, maar een basisspeler. Op die keer na dat hij ervoor koos om te schaken voor Almelo kan ik me ook niet herinneren dat hij zich ooit afgemeld heeft. Edwin was er altijd. Even nadenken wie ik dan ga benaderen om mee te doen. Gelukkig vond ik de koploper van de B-Groep, Iroy Hanouwer, bereid om de plaats van Rémy in te nemen. Onder het genot van Hotel California en een onverantwoord aantal zakken zoetigheid dat alleen zou worden aangeraden door tandartsen in Coevorden, begonnen we aan onze reis naar Groningen, alwaar we een wedstrijd zouden spelen tegen Groninger Combinatie 4.

Zichtbaar verheugd betrad ik het Denksportcentrum en riep iets eenvoudigs als: Hoi!. Achter de bar stond de ons allen bekende Ria met een nieuwe bril, die antwoordde: Ha, meneer Mostert! Ik vraag me nu direct af of ik wel genoeg gehaktballen heb... Achteraf bleek dat inderdaad niet zo te zijn, omdat Hoogeveen uiteindelijk meer gehaktballen haalden dan bordpunten. Om half 9 liep ik een rondje langs de borden. Andries, Elez en Siep stonden inmiddels een pion voor. Dit zag er uiterst gunstig uit. Ik liep rustig de trap af om nog een kop thee te halen. Wil je er al een gehaktbal bij?, klonk het. Even twijfelde ik, toch maar niet. Toen ik terugkwam in de speelzaal zag ik dat Iroy inmiddels zijn koning omgelegd had. Een aangenomen gambiet waarbij hij een pion net te lang verdedigde resulteerde in een moeilijk stelling, waar de engine achteraf 0,0 gaf, maar het voor mensenogen toch knap lastig leek. Mijn collega teamleider en tegenstander van Iroy op bord 8 sprak met respect over hem: Hij heeft een goede attitude, hij wil er echt van leren. En dat was precies wat ik van Iroy kan leren. Zijn plezier voor het spel en zijn drang om te verbeteren gaan hem een nog completere schaker maken. Elez Limani speelde op bord 6 met zwart weer een ouderwets scherpe variant. Een mooi loperpaar, aanval op de koningsstelling van wit, de Elez die een paar jaar geleden meedogenloos menig clubtopper verpulverde leek weer terug. Hij hield een pion over aan de aanval en had de pionstructuur van wit verwoest. Toch zei hij achteraf te snel gespeeld te hebben, er lagen meer kansen voor hem in het middenspel. Verdiend kon hij later toch de winst noteren, toen zijn tegenstander mat over het hoofd zag. De stand was weer gelijk.

Kopman Andries Mellema was nog niet volledig hersteld, maar wel voldoende om weer te komen schaken. Buiten zijn wat hese stem vond ik hem er trouwens behoorlijk fris uitzien. Dat gold ook voor zijn spel. Vanuit de opening kwam hij een pion voor, daarna maakte hij de koningsstelling van zwart kapot en door de druk wat op te voeren won hij nog een pion. Doorgerekend had ik het niet, maar het leek erop dat zijn wegtikkende tijd de oorzaak was dat hij dames ruilde, omdat hij toch een gewonnen eindspel in zou gaan. Dat bleek ook, want niet veel later gaf de zwartspeler aan bord 1 op. Naast Andries speelde Osama Sadallah, die het opvallend lastig had. Eerst leek een witte loper op d6 nog niet zo’n probleem, maar de avond leerde dat Osama eigenlijk niet meer onder de druk vandaan kwam. Een batterij op de c-lijn werd hem fataal en bracht de stand op 2-2.

Voorzitter Marten Berghuis speelde vandaag weer op bord 3 en deed dat volgens verwachting. Ergens een pion gewonnen, wat dreigen met een aantal trucjes en op het moment dat je denkt: Kan zwart nu niet terugkomen?, dan maakt hij het af. Een punt wat we hard nodig zouden hebben. Wie ook een punt haalde was Theo Witkamp. Op bord 5 zag hij al snel dat de stelling richting remise ging, maar zijn tegenstander wilde kijken wat er nog te halen viel. Dat bleek niet veel en zelfs zo weinig dat het een nul werd. In een eindstelling waar Theo een verre pion meer had en de andere stukken afgeruild waren bleek er voor zwart niets meer te redden. Een degelijke overwinning voor Theo, waarna hij de sprint naar beneden inzette om zich te verzekeren van een gehaktbal. Teamleider Mostert kwam ook vandaag weer in een goede stelling terecht. Pion gewonnen, langzaam verbeterd en wit kwam op de damevleugel onder druk te staan. Door een blinde vlek positioneerde Davin een paard op e4, dat weliswaar gedekt werd, maar een ruil van stukken is geen moment een optie geweest waar hij naar keek. Toen dat toch gebeurde en zijn stukken slechter en slechter kwamen te staan, bleek een aanval op de dame gecombineerd met een mataanval te veel materiaal te kosten, waarmee de tussenstand op 3-4 kwam.

Zouden we dan toch gelijk gaan spelen? Op papier waren we een stuk sterker, maar zoals een zak geld nog nooit een doelpunt gemaakt heeft, zo heeft een rating nog nooit een schaakpartij gewonnen. Die uitspraak van die zak geld komt trouwens uit de voetbalwereld, waar opvallend genoeg meer parallellen met het schaken zijn dan je zou denken. Volgens mij was het Erik ten Hag die in de gouden tijden van seizoen 2018-2019 zei: Wij hebben meer dan 11 basisspelers. Hiermee bedoelde hij dat zijn wisselspelers moeiteloos ingepast konden worden in het team, waarna zij ook daadwerkelijk een bijdrage leverden aan de teamprestatie. Ja, dat ging ook op voor onze wedstrijd vanavond. Siep Hoeksma viel in op bord 7 en oogde solide. Hij kwam een pion voor na de opening zonder dat er direct wat aan de hand leek. Even later had hij echter wel weer twee pionnen verloren, daarna won hij er weer een terug. Met beiden vier pionnen, maar nog alle zware stukken, een zwart paard en een witte loper op het bord was het een fascinerend middenspel vol met dubbele aanvallen, trucjes, schaakjes, penningen, aanvalletjes, etc. Siep speelde een hele mooie partij, hij had het alleen nog niet weten te verzilveren. Toen een eindspel met een pion meer op het bord kwam fluisterde ik hem toe dat remise voldoende was voor de teamoverwinning, wat even later ook het resultaat werd. Een hele belangrijke remise van Siep, goed voor de volle buit vanavond!

Fase 1 is met deze overwinning ten einde. Wanneer fase 2 start is op dit moment bij mij onbekend. Dat we een mooi vervolg gaan geven aan deze serie lijkt me duidelijk. Na invalbeurten van Christiaan Mol, Marc Snuverink, Leo Spaans en Els van der Vegt, mochten vandaag Siep Hoeksma en Iroy Hanouwer hun opwachting maken. Dat we meer dan 8 basisspelers hebben staat buiten kijf.

Davin Mostert.

Uitslag in NOSBO-Netstand

4e ronde (23-1-2024): De aanloop

Twee keer links, rechts, weer links en vervolgens de weg vervolgen. Aan het eind linksaf. Dan rijd je zo Krakeel uit. Eerste afslag op de rotonde, richting centrum. IJdel als ik ben heb ik de laatste vijftien jaar geen regenbroek meer aangeschaft. Een nat pak halen of de auto pakken. Die keuze was vlug gemaakt. Cruise control op 50, je weet nooit of er iemand langs de weg verstopt zit met een laser gun. Ik rijd langs de shoarmazaak die ik na grondig onderzoek als de beste van Hoogeveen heb bestempeld (ik weet het, terugkerend thema). Op weg naar de volgende rotonde bedenk ik me dat er in veel wedstrijdverslagen gesproken wordt over de heenweg bij een uitwedstrijd, maar nooit over die bij een thuiswedstrijd. Ik neem u daarom maar mee in de aanloop naar deze wedstrijd. Rechtdoor, uitkijken bij de zebra. In andere plaatsen spreekt men nu over een ovonde. U weet wel, dat rare ding tegenover die prachtige paarse fonteinen. Ik geloof niet dat de Hoogevener een naam heeft voor dit onorthodoxe stukje verkeersirritatie. Als je linksaf moet weet je wat G-krachten zijn. Gelukkig weer rechtdoor. Slaap je al, ik wilde nog wat kwijt. klinkt uit mijn autoradio. Er wordt nogal eens getwijfeld over de echtheid van sommige stukken in mijn verslagen, maar u kunt de programmering erop naslaan. Overigens heb ik in een verhuisdoos nog wel een cd-box met De Hazes 100 erop, deze discussie wint u nooit. De stoplichten kleuren rood. Ik kijk om me heen en zie nog een gouden gloed in mijn ooghoek. Iets met bogen, misschien na afloop. Groen, derde afrit rotonde. Ik ben bij ons clubgebouw. De eerste helft is voorbij, even rusten met een kop thee en dan maar weer gaan schaken.

De Nosbo-competitie heeft dit jaar een iets ander karakter. Er wordt gespeeld in een twee-fasenmodel. Dit houdt in dat men eerste een poule van 5 of 6 ploegen door moet, om vervolgens de finale te kunnen spelen. In aanloop naar de tweede ronde hebben we overwinningen geboekt op Het Kasteel op onze vrienden van ESG. Vandaag spelen we tegen Assen, waarschijnlijk de lastigste opponent in onze divisie. Ook zij hadden de eerste twee wedstrijden gewonnen. Theo Witkamp jaagt op rating in Wijk aan Zee, Els van der Vegt speelt vanavond in zijn plaats. Elez Limani wordt vervangen door Christiaan Mol. Wedstrijdleider Frans van Amerongen trapte de match af met de woorden: Iedereen klaar? Beginnen maar!.

Kopman Andries Mellema kwam in een saaie variant terecht, zoals hij zelf vertelde. Wat mij betreft lag dit aan de eerste zet, die in sommige huishoudens ten strengste verboden is. Hij bood in ieder geval na 9 zetten remise aan, wat toen nog werd afgeslagen. Drie zetten later stonden de dames al bijna met de koppen tegen elkaar en toen beide spelers geen centrumpionnen meer hadden en alleen nog wat lichte stukken werd alsnog de vrede getekend. Stephan Broertjes speelde op bord 6 en deed dat als het Ajax van een paar jaar geleden. Niet meteen een lading aan doelpunten, maar assertief, actief en langzaam de druk opvoerend zonder zelf in de problemen te komen. Toen de Assenaar in het nauw gedreven een vrije schop veroorzaakte twijfelde Stephan niet, nam een aanloop en scoorde een loper. Dit bleek voldoende voor de winst, stand 1,5-0,5. Mooie partij, Stephan!

Christiaan had aan bord 4 zijn handen vol aan Martin van Velzen. De man die immer met zwart speelt verspeelde zijn gefianchetteerde loper (Word kent dit woord niet, moet ik een chess-language-package aanschaffen?), maar verbrijzelde de pionstructuur van Christiaan. Hij gaf een pion voor activiteit en toen er nog 20 minuten over waren bood hij remise aan. Na enig beraad werd dit voorstel geaccepteerd. Voorzitter Marten Berghuis speelde op bord 3 en zat er aanvankelijk relaxed bij. Beetje scheef voor z‘n bord, benen over elkaar en de tegenwoordig zo typerende rode sjaal nog half omgeslagen. Wat ik begreep heeft hij deze op een koude winterdag uit nood overgenomen van zijn beminde, maar bij een volgende Kerstviering kun je hier makkelijk weer een flesje wijn mee winnen. Toen hij zich weer over zijn bord boog zag ik dat hij g7 op een beetje vreemde manier moest verdedigen, met g6 en in plaats van een loper stond de dame erachter. De moeilijke positie, maar wellicht ook de complexiteit ervan, zorgde ervoor dat Marten door moest met een kwaliteit en een pion minder. Hij probeerde nog gebruik te maken van de vrijpion op de a-lijn, maar werd ingesloten door een dame en een toren. 2-2.

Op bord 7 stonden twee rijen met pionnen klaar om een aanloop te nemen naar een soort scrum. Hierbij leek Rémy aan het kortste eind te trekken, daar hij gedrongen kwam te staan en een witveldige loper over had, die alleen tegen zijn eigen pionnen aankeek. Met een uur achterstand op de klok was dit misschien wel een te lastige opdracht. De linie met zwarte pionnen hield stand, maar meer zat er niet in. Na enkele keren remise aangeboden te hebben werd het ook hier toch maar aangenomen. Op bord 2 stond Osama Sadallah eerder deze avond behoorlijk goed. Ook hier stonden rijen met pionnen in elkaar verstrengeld. En Frans, je mag suggesties doen voor het verslag, maar om een man die zo soepel in de heupen is te vergelijken met een sumoworstelaar, dat gaat me dan wel weer iets te ver. Hij kwam overigens een kwaliteit voor, maar deed daarna weinig goede zetten meer. De zwarte stelling verbeterde en Osama kwam onder druk te staan. Uiteindelijk ging hij door zijn vlag en zo stonden we opeens 2,5-3,5 achter.

Onze nieuwe aanwinst Els van der Vegt maakte haar debuut aan het achtste bord en deed dat met verve. Ze speelde tegen Henry Groeneveld, ook wel bekend als Mr. Schalke, en kwam volgens de gouden regels goed uit de opening. Pionnen op d4 en e4, lichte stukken ontwikkeld, gerokeerd. Even later gingen de dames van het bord en vocht Els voor de overwinning. Ik begreep dat ze een kwaliteitsoffer gedaan had, waarna ze de kwaliteit weer terugwon en daar een pion aan overhield. Toen torens geruild werden, paarden geruild werden, zag men de bui al hangen toen er alleen nog maar lopers van ongelijke kleur overbleven. Het slot van de partij heb ik niet meer gezien, maar ook hier was een gelijkspel het resultaat.

Met deze 3-4 stand moest Davin Mostert op bord 5 zijn partij winnen om nog een wedstrijdpunt over te houden aan deze ontmoeting. Zoals gewoonlijk kwam de teamleider weer niet fantastisch uit de opening, om niet te zeggen slecht. In het middenspel had hij wel wat dingen opgelost en koos met actief spel voor de aanval. De witte stelling piepte en kraakte, maar toen zwart iets te optimistisch werd zag Brian Elsinga een koningsaanval, waar zwart maar moeilijk onderuit kwam. De partij kantelde en wit kreeg een veel betere stelling. Met nog maar weinig tijd moesten er knopen worden doorgehakt en dit kostte allerlei materiaal. Waar Davin vorige week nog remise moest maken met een dame minder, moest hij dat vandaag doen met twee torens minder. Het lukte hem om dit huzarenstukje te herhalen, maar dit was niet voldoende voor een teamresultaat. Eindstand 3,5-4,5. Assen, gefeliciteerd.

Onze vierde en laatste wedstrijd in fase 1 is een uitwedstrijd tegen het vierde team van Groninger Combinatie. Deze vindt plaats op donderdag 15 februari. Zo vlak na Valentijn heb je genoeg van al die romantiek en wil je toch gewoon weer schaken? Ik zal mijn vrouw in ieder geval zeggen dat ze die avond niet hoeft te koken, zodat we ongegeneerd gehaktballen kunnen eten bij Ria. Uiteraard traditioneel voorzien van curry of mayonaise en drie schijfjes augurk. Life as it should be. O nee, dat was een ander verslag.

Davin Mostert.

Uitslag in NOSBO-Netstand

3e ronde (8-1-2024): Cola Zero

Succes bij een uitwedstrijd begint vaak al in de voorbereiding. Mijn enige voorbereiding is op tijd komen. zei Edwin de Jonge altijd. Hij was daarin niet de enige. Waar Marc Snuverink altijd veel tijd stopte in het voorbereiden van zijn spelers door niet alleen de opstelling te sturen, maar ook een overzichtje van de tegenstander met een mogelijke bordvolgorde en soms zelfs openingen uit het verleden, gebeurde het vaak dat enkele spelers op zaterdag vlak voor aanvang van de wedstrijd aan Marc kwamen vragen of ze met wit of zwart moesten spelen die dag. Zelfs dat was een beter begin dan het begin dat wij vandaag hadden. Om ongeveer 18:45 belde onze voorzitter op, Marten Berghuis. Hijgend maakte hij duidelijk dat hij de wedstrijd vergeten was en dat hij in Zwolle was om daar hard te lopen. Toen ik de andere schakers vertelde wat Marten mij verteld had werd er openlijk getwijfeld aan zijn excuus, maar het resultaat was in ieder geval dat hij niet zou meespelen deze avond. Gelukkig konden we Leo Spaans overhalen om mee te gaan, door te zeggen dat er in Emmen een Shiny Pikachu zat, klaar om gevangen te worden. Toen we in Emmen kwamen en er inmiddels al een andere PM (Pokémon Meester) Leo voor geweest was, was hij er toch en besloot hij om ook maar een potje te gaan schaken. Hij viel in op het vrijgekomen bord 3 en zo konden we toch met een achttal aantreden.

In 2009 kwam Coca Cola met een nieuwe variant van hun cola op de markt. Het was een soort Cola Light, maar dan lekker. De naam deed ook duidelijk vermoeden dat er geen suiker in toegevoegd was: Cola Zero. Velen zullen zich de slogan Great taste, zero sugar nog wel herinneren. In Emmen hadden ze deze delicatesse overigens niet. Het alternatief wat ze me boden was Pepsi Max, het equivalent van de rivaal. Niet vreemd, aangezien ESG vanavond even niet onze vriend was, maar onze tegenstander. Een andere slogan van dezelfde Cola Zero was Life as it should be. Die sloot heel behoorlijk aan bij het gevoel wat ik overhield aan deze mooie avond in Emmen. Niet alleen vanwege de uitslag, maar ook door de nostalgie die de Klassieker met zich meebrengt. Herinneringen werden op de heenweg al opgehaald. Daarbij werden momenten besproken uit de onderlinge strijd tussen Hoogeveen en Emmen, maar ook gebeurtenissen die we als groeiende schaakfamilie meegemaakt hadden. Een mooie uitspraak kwam van Osama, die terugblikte op een zonnige dag in zijn tuin: Barbecue, lachen, Edwin. Ook hier dachten we dus weer aan onze onlangs overleden schaakkameraad. We missen hem ontzettend.

Aangekomen in Emmen werden we wederom hartelijk onthaald. De wedstrijdleider bij ESG sprak ook over onze derby, en dat er alweer werd uitgekeken naar de massakamp die we traditioneel gebruiken om het seizoen mee af te sluiten. Wij ook! was het Hoogeveense antwoord. De afwezigheid van een tompouce werd later op de avond trouwens goedgemaakt met een schaal bittergarnituur. Door de wedstrijdleider was duidelijk verteld wie er tegen wie zou spelen vanavond. Toch was een en ander vrij verwarrend. Willem Boontje speelde tegen Hoogeveen. Wij kennen Willem als sterke speler in onze interne competitie en zeker ook als belangrijke schakel in ons eerste KNSB-team. Omdat hij ook nog voorzitter is van ESG speelt hij in hun eerste NOSBO-team, tegen Hoogeveen, dus. Teamleider Mostert speelde ook tegen Hoogeveen. Dit was echter weer de achternaam van een speler van onze tegenstanders uit Emmen. Begrijpt u het nog?

Lang bleef het wedstrijdformulier vrij van uitslagen. Davin Mostert bracht daar verandering in door een 1 achter zijn naam te laten noteren. In een opening die hij net iets beter kende dan dhr. Hoogeveen kwamen zijn paarden op gevaarlijke plekken en dat leverde in ieder geval een loper of een kwaliteit op. Toen even later de koning naar g3 zou moeten vluchten en er van de witte stelling weinig meer over was werd de uitslag op bord 4 definitief. Nog napratend aan de bar zag ik Leo aan komen lopen. Ik had hem eerder die avond betrapt op het feit dat hij de opening nu wel een keer had bekeken en hij gaf inderdaad toe dat hij deze variant een keer bestudeerd had. De koning van Leo bleef lang in het midden staan, terwijl de zwartspeler van Emmen inmiddels lang gerokeerd had. Een tijdachterstand van 40 minuten had Leo echter wel de pion op e6 opgeleverd. Toen ik aan de bar naar de uitslag vroeg gaf hij snel toe verloren te hebben, tussenstand 1-1. Ik vroeg nog hoe dit precies kwam, zijn antwoord was: Tja, blote koning, hè. Nu Leo de opening onder de knie heeft gaan we volgende week de rokade behandelen. Hij gaf verder aan dat een aangeboden bitterbal zijn blunder inleidde, maar toen hem naast de bruine fruitschaal ook een bruin flesje werd aangeboden leek Leo er niet langer mee te zitten.

Ook Andries Mellema kwam richting de bar, met dit tempo in de uitslagen ging ik vlug naar de speelzaal. Andries was vandaag weer onze kopman en speelde frivool. Weliswaar had hij geen centrum, maar hij leek gevaarlijk op de damevleugel. Een precies duel waarin hij vaak de juiste zet vond was lastig te bestrijden voor de eerste-bordspeler van ESG. Na een dameruil werd de winst voor wit snel een feit. Elez Limani was inmiddels weer op lichaamstemperatuur gekomen. Omdat hij zich een half uur vergist had in de verzameltijd was hij door de vrieskou immers flink afgekoeld. Warm gespeeld sloeg Elez aan bord 6 toe op e4 en won die pion. Zijn opponent slaagde er echter in de pionstructuur van Elez te beschadigen en daardoor bleek de pion extra lastig te verdedigen. Even vonden sommige aanwezigen zelfs dat de speler van ESG winnend stond, maar toen er anders werd afgewikkeld besloten beide spelers tot remise. Een voorsprong voor Hoogeveen, 1,5-2,5.

Terug naar bord 5, waar Stephan Broertjes een broedermoord diende te plegen op onze Willem. Hij had lang ruimtevoordeel, maar Willem had het loperpaar en leek wat makkelijker de kunnen spelen. Dat kostte Stephan uiteindelijk een pion, maar in een eindspel met ongelijke lopers werd er weer een gelijkspel opgeschreven. Op bord 8 speelde Rémy Witkamp. Ook hij leek een openingsboek opengeslagen te hebben, met zijn centrumpionnen op e5 en d5 zag het er vanuit de opening goed uit. In het middenspel veranderde dat beeld wat en aangekomen in het eindspel stond Rémy een pion achter. Een dubbel-toreneindspel, dat kan best lastig zijn. Rémy liet de torens van wit niet toe op de zevende, maar zelfs op de achtste rij. Deze kans liet de witspeler van ESG niet onbenut en toen de witte torens daar opgesteld stonden was mat niet meer te voorkomen. We stonden nu weer gelijk, 3-3.

Osama Sadallah speelde op bord 2 , maar in Emmen wist men kennelijk niet zo goed wie hij was. Toen de bardame vroeg wat ze op zijn bonnetje moest schrijven had hij gezegd: de beste schaker van Hoogeveen. U begrijpt dat ik graag van de gelegenheid gebruik gemaakt had om hem hier met zijn benen terug op de grond te zetten, maar eerlijk is eerlijk, Osama speelde vanavond ook gewoon een uitstekende partij. Hij speelde tegen iets wat ik meende te herkennen als Londen-systeem, waarbij een witte dubbelpion op e5 kwam te staan. Osama loste dit netjes op en won een pion, maar ik zag wel weer lopers van ongelijke kleur. Toen de torens geruild werden en Osama een tweede pion buit gemaakt had moest hij nog wel even precies spelen, maar het leverde hem uiteindelijk wel de winst op. Met een 3-4 stand was Theo Witkamp op bord 7 wat geruster. Eerder had hij al gevraagd of hij remise aan mocht nemen wegens tijdnood, maar omdat hij een kwaliteit voorsprong had werd hij door zijn teamleider terug naar zijn bord gestuurd. Toen we 4 bordpunten hadden en een remise voldoende zou zijn geweest voor de teamoverwinning voelde Theo zich kennelijk wat geruster op de zaak en zag toen hoe ook hij met een vrijpion de winst kon binnenslepen. Eindstand 3-5 en weer een gewonnen klassieker!

Davin Mostert..

Uitslag in NOSBO-Netstand

2e ronde (28-11-2023): De beer is los

Op dinsdagavond 28 november begon ook voor Hoogeveen 1 het seizoen 2023-2024 van de NOSBO-competitie. De eerste ronde had Hoogeveen 1 namelijk een bye. Bij de tegenstander Het Kasteel uit Coevorden zagen we vele bekende gezichten. Op bord acht zelfs de eeneiige tweelingbroer van onze clubgenoot Gerrit.

De verwachting van onze afwezige teamleider dat de sterkste speler van de bezoekers niet op bord 1 zou aantreden kwam niet uit. Stephan was het haasje en kon het ratingverschil helaas niet overbruggen. Op bord 3 had Osama niet veel later de schaapjes op het droge. Op bord 8 was het bij Elez vlees noch vis. Tussenstand derhalve 1,5-1,5.

Ondergetekende haalde op bord 7 tegen een voormalige olympiade deelnemer het beste paard van stal en deze Ozosnel dartelde over het bord totdat het punt kon worden bijgeschreven. Rémy trad aan op bord 6 en hij weet hoe een koe een haas vangt, want bijna 200 ratingpunten verschil blijkt voor hem tegenwoordig een koud kunstje.

Op bord 2 kwam Andries zijn koning flink onder druk te staan. Een remiseaanbod werd afgeslagen en even later was hij het bokje. Marten op bord 4 was er als de kippen bij toen hij twee torens kon afruilen tegen een dame een handvol pionnen. Eén pion rende als een kievit richting de achterste rij en ook hier kon het punt worden genoteerd voor de onzen. De teamoverwinning was hiermee een feit. Christiaan zorgde nog voor de kers op de taart door een eindspel met gelijke lopers naar winst te voeren. Er bleek namelijk nog een addertje onder het gras te zitten waardoor een remise-achtige stelling toch nog in het voordeel van Hoogeveen uitviel.

Een goed begin van het seizoen, maar we gaan niet de gebraden haan uithangen. Pa(t)rijs is nog ver!

Marc Snuverink

Uitslag in NOSBO-Netstand

1e ronde (28-10-2022): Vrij