Hoogeveen 1, Nosbo Achttallen B
Teamleider: Davin Mostert
| Ronde | Datum | Thuis | Uit | Uitslag |
|---|---|---|---|---|
| Ronde 1 | 12-11-2024 | Hoogeveen I | SISSA II | 5½ – 2½ |
| Ronde 2 | 28-11-2024 | Groninger Combinatie III | Hoogeveen I | 1½ – 6½ |
| Ronde 3 | 21-01-2025 | Hoogeveen I | Groninger Combinatie I | 3 – 5 |
| Ronde 4 | 04-02-2025 | Hoogeveen I | ESG I | 3 – 5 |
| Ronde 5 | 28-02-2025 | Assen I | Hoogeveen I | 1½ – 6½ |
| Ronde | Datum | Thuis | Uit | Uitslag |
|---|---|---|---|---|
| Ronde 0 | 04-02-2025 | Hoogeveen I | ESG I | 3 – 5 |
| Ronde 1 | 08-04-2025 | Hoogeveen I | Lewenborg I | 4½ – 3½ |
| Ronde 2 | 15-05-2025 | HSP/Veendam I | Hoogeveen I | 3 – 5 |
(Fase 2) Ronde 2
Amstel
Al meer dan duizend jaar oud. De gekanaliseerde rivier loopt vanaf de grens van Zuid-Holland met Utrecht naar het noorden en mondt uit in Amsterdam. Onze hoofdstad. Stad van de grachtengordel en oude panden, maar ook van dames van plezier en natuurlijk van Ajax. Die grachtengordel is overigens sinds 1 augustus 2010 zelfs UNESCO werelderfgoed. Ik ben er graag en daar ben ik niet de enige in. Elk jaar trekt Amsterdam miljoenen toeristen die daar de unieke sfeer komen opsnuiven. Of de geur van de coffeeshop, dat kan natuurlijk ook. Dit jaar bestaat de stad 750 jaar. Niet alleen de stad, maar ook de rivier de Amstel wordt in verschillende liedjes bezongen. Aan de Amsterdamse grachten van Wim Sonneveld, Geef mij maar Amsterdam van Johnny Jordaan en natuurlijk de woonboot van Stef Ekkel. Zomaar een aantal voorbeelden.
Stuk voor stuk prachtige nummers. Toevallig was het laatste liedje in dit rijtje op de radio toen we in de auto zaten naar Hoogezand, alwaar we onze laatste ronde in de NOSBO-competitie zouden gaan spelen. Nota bene Karaoke Theo was er niet van gecharmeerd. Dat terwijl dit nummer toch in menig café meegezongen wordt. Ik weet niet of ik meer verbaasd was of licht beledigd. Gelukkig naderden we het Julianaplein en ging het al snel weer over gehaktballen. “Groninger Combinatie speelt toch ook op donderdag? Als we nu vroeg klaar zijn…” Het is er uiteindelijk niet van gekomen. Aangekomen in Hoogezand wisselden we de opstellingen uit en begonnen we aan onze wedstrijd tegen HSP/Veendam. Aan bord 1 dacht de kopman van de thuisclub de onze te herkennen: “De Jonge?”. Marten schudde enigszins verontschuldigend van nee: “Berghuis, ik speel niet alle wedstrijden”. Misschien een beetje ongemakkelijk voor Marten, ik vond het echter mooi om te horen dat de naam van onze vriend Edwin nog steeds rondgaat binnen de NOSBO.
Elez Limani leek zijn krachten te sparen voor andere wedstrijden in de seizoensontknoping. Op bord 8 had de Servische Schorpioen zijn torens op a8 en b8 gezet, terwijl zijn tegenstander die netjes op d1 en e1 had geposteerd. De stukken van wit leken gewoon wat logischer te staan dan die van Elez. Na iets wat ik me van vroeg herinner als slaan + hout stond hij een paard achter en dat ging van kwaad tot erger. Toen de stukkendoos grotendeels gevuld was met de stukken van Elez besloot hij op te geven. Roan Lok speelde naast hem op bord 7 en speelde deze ronde dus met wit. Hij koos voor een koningsaanval, met een klein puntje van aandacht. Er was geen koning. De zwarte koning rokeerde lang en stond weer veilig. Omdat Roan wel wat ruimtevoordeel had ontwikkeld wilde hij dames ruilen om een gunstiger eindspel in te gaan. Hierbij zag hij een vorkje over het hoofd en de kwaliteit die hij achter kwam kostte hem uiteindelijk de partij. Wellicht had het met Amstel toch beter gegaan dan met Hertog Jan. Helaas stond er een 2-0 tussenstand op het scorebord.
Op bord 2 speelde Osama Sadallah. Met zwart kwam hij binnen 10 zetten een paard voor en dat kostte hem niet eens veel compensatie. De Osamatador wist dit voordeel vast te houden en uiteindelijk te verzilveren. Een belangrijk punt zodat we niet verder op achterstand kwamen. Twee borden verder speelde Stephan Broertjes eveneens met zwart en na behoorlijk wat ruilen leek hij zijn voordeeltje te hebben gevonden in een geïsoleerde d-pion. Daarbij had Stephan zijn stukken beter ontwikkeld en begon de jacht op de koning. Dit leek even succesvol, tot Stephan de koning liet ontsnappen. Na precies verdedigen kwam er een gelijk eindspel op het bord, waarna Stephan netjes kwam vragen of hij remise mocht aannemen. Aangezien deze wedstrijd verder nergens meer om ging mocht hij dat zelf beslissen. De puntdeling kwam er en de tussenstand zag er met 2,5-1,5 al iets beter uit.
Robert Stallinga speelde op bord 3 en een lange tijd stonden er achter de 3 slechts drie letters op mijn kladblaadje: DEG. Een afkorting van degelijk. Een keurige opening, een voordeeltje zoeken in het middenspel, een pionnetje voorsprong pakken en uiteindelijk wederom een punt binnenhalen. Ook nu dus een knappe partij van Robert. Complimenten nog voor de sokken, subtiel en stijlvol. Theo Witkamp was op bord 6 de hele avond al aan het verdedigen en kreeg een lastig paard op b6 voor zijn kiezen. Hij heeft het blijkbaar opgelost, want hij haalde een remise. Dat het schaken soms wat moeilijk gaat weet hij zelf aan het ontbreken van verstandskiezen. De stand was met deze remise wel weer gelijk, 3-3.
Marten Berghuis viel in voor Andries Mellema en speelde dus op bord 1. Marten opende leuk met pionnen op e4 en f4 tegen een wat meer teruggetrokken opstelling van zwart. Zwart gaf wel wat tegendruk op de h-lijn, hier moest Marten wel voorzichtig mee omgaan. Beide spelers rokeerden lang en het einde van de partij heb ik helaas gemist. Marten klonk in ieder geval opgetogen en ik begreep dat hij gewonnen had. Teamleider Mostert was als laatst bezig op het enig overgebleven bord, bord 5. In tijdnood kreeg hij remise aangeboden, wat genoeg was geweest voor de teamoverwinning. Omdat deze wedstrijd er al niet meer om ging, maar meer nog omdat hij gewonnen stond, speelde hij nog even verder. Het voordeel bleef op het bord en na wat manoeuvreren haalde ook Davin een punt. De eindstand kwam hiermee op 3-5, een mooie overwinning in de laatste ronde van dit NOSBO-seizoen.
Aan het gezellige barretje werd nog even nagepraat met de tegenstanders. “Aardige lui”, merkte een van onze spelers nog op. Het ging nog even over de competitieopzet, die toch wat vreemd gekozen leek. Het seizoen is inmiddels afgelopen en ik wil meteen iedereen bedanken die hieraan heeft bijgedragen. In het bijzonder de 9 (!) invallers die ik steeds eigenlijk moeiteloos heb kunnen vinden. Heel fijn en leuk om te zien dat we dit team als vereniging samen blijven neerzetten. Vrijdag 23 mei is de finale van de NOSBO-beker tot 1900, dat belooft een zinderende eindstrijd te worden! Daarbij nadert ook het einde van de interne competitie en hebben we nog de snelschaakfinale en de massakamp tegen onze vrienden van ESG. Daarna begint alweer het tweede Edwin de Jonge Zomertoernooi. Misschien kijk ik stiekem nog wel het meest uit naar die laatste. Gezellig met lekker weer en een flesje Amstel.
Davin Mostert.
| HSP/Veendam I | Rating | Hoogeveen I | Rating | Ronde 2 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wielenga, W. (Wiebe) | 2016 | Berghuis, M. (Marten) | 2056 | 0 – 1 | ||
| Sprik, S. (Sander) | 1860 | Sadallah, O.G. (Osama) | 2076 | 0 – 1 | ||
| Reintke, E. (Erwin) | 1786 | Stallinga, R.M. (Robert) | 1918 | 0 – 1 | ||
| Waijer, A. (Arjen) | 1799 | Broertjes, S.G. (Stephan) | 1872 | ½ – ½ | ||
| Jerphanion, L.B.F. (Lucien) | 1817 | Mostert, D.C.J. (Davin) | 1996 | 0 – 1 | ||
| Spijker, A. (Arend) | 1780 | Witkamp, T.F. (Theo) | 1762 | ½ – ½ | ||
| Drent, K.A. (Kor) | 1794 | Lok, R. (Roan) | 1545 | 1 – 0 | ||
| Kamphuis, E.J. (Evert Jan) | 1703 | Limani, E.L. (Elez) | 1830 | 1 – 0 |
(Fase 2) Ronde 1
Trots
Tegen half 8 kom ik aan bij Salawaku. Onze tegenstanders uit Groningen lopen op dat moment richting de ingang. Ik zoek snel een plekje voor mijn fiets en heb geluk met een plaatsje aan de zijkant van het rek. Een paar van onze jeugdleden lopen inmiddels naar buiten, waar sommigen juist nog wat langer bezig zijn. Door onze nog steeds groeiende jeugdafdeling kom ik maar moeilijk bij de speelzaal, daar veel ouders een glimp proberen op te vangen van de ontwikkelingen die hun kinderen deze week doorgemaakt hebben. Wanneer ik het wedstrijdformulier invul zie ik dat er een aantal mensen gespannen om zich heen kijkt. Gaat dit wel allemaal passen? Er zijn weer wedstrijden in de interne groepen, maar ook wedstrijden van het NOSBO achttal én het NOSBO zestal. Snel worden er nog wat extra tafels uit de kleinere zaal gehaald om de grote mee aan te vullen. Het zijn niet dezelfde tafels, maar een slag groter. Nood breekt wet. Ook een ander type stoel wordt aangerukt om iedereen een zitplaats te kunnen bieden. “Volle bak!” wordt meerdere keren gezegd. Als inmiddels ook de opstelling van Lewenborg bekend is vraagt hun teamleider verbaasd: “Marten Berghuis, ben jij een nieuw lid?” Of hij de koningsaanval van onze oud-voorzitter die hij vorig jaar over zich heen kreeg echt was vergeten of dat dit Groningse bluf was heb ik niet meer nagevraagd. Kennelijk kan het hard gaan als je naam een tijdje niet in de uitslagen te zien is. Ik vond het in ieder geval gezellig dat je er weer was, Marten! Toen de opstelling van Marten tot aan Karaoke Theo Witkamp weer was opgenoemd werden er 7 klokken aangezet. De klok aan bord 6 volgde om 20:20.
Gaat dit verslag dan alleen over schaken? Geen flauwe ezelsbruggetjes, verwijzingen naar actualiteiten of ander gebazel? Tja, dat klopt. Het leek me goed eens wat over het schaken te schrijven, we zijn ten slotte een schaakclub, niet? En wat voor een. Steeds meer nieuwe leden weten hun draai te vinden en boeken ook nog eens niet de minste overwinningen tegen zeer ervaren spelers of halen knappe remises. Intern wedstrijdleider Frans van Amerongen heeft een voorstel uitgewerkt om van twee naar drie interne groepen te gaan, omdat we inmiddels zoveel senioren hebben dat in twee groepen spelen niet eens meer altijd een tegenstander van ongeveer gelijk niveau biedt. Zoals eerder beschreven hebben we ook een florerende jeugdafdeling die zich regelmatig doet gelden op toernooien binnen de NOSBO. Dit begint wellicht op borstklopperij te lijken, maar dat is niet de reden dat ik dit benoem. Als teamleider maak ik slechts de opstelling en schrijf er af en toe iets over, het grote werk wordt gedaan door anderen. Mensen met een tomeloze inzet en een hart voor de club. Nee, de reden dat ik dit schrijf is niet om te laten zien wat ik hierin heb bijgedragen, maar om het gevoel van trots te uiten dat mij overvalt op moment dat ik op een avond als deze deel mag uitmaken van deze grote schaakcarrousel.
Weer over de wedstrijd. Een vlugge remise op bord 3, waar de enige opdracht van Andries Mellema was om de sterkste speler van Lewenborg onschadelijk te maken. Het was niet bekend dat Bruno Jelic en hij weer tegenover elkaar zouden gaan zitten, maar opvallend dat ze elkaar weer troffen was het wel. Deze keer een remise waar iets minder energie in gestopt is. In een variant die nog theorie leek te zijn bood Engine Andries, de koorts met paracetamol onderdrukkende, remise aan. Na kort overleg werd dat voorstel geaccepteerd. Heel veel sterkte en beterschap gewenst, Andries! Hij kwam me nog wel snel even zeggen dat het bord 6 van Elez Limani alweer “in brand stond”. Waar we bij hem inderdaad stellingen kennen waar er over en weer aanvallen zijn, stukken instaan en Elez vervolgens meestal aan het langste eind trekt, kon hij het vandaag niet bolwerken. Elez probeerde wat tegenkansen te creëren, maar die leidden tot niets en de toren die hij verloren had werd hem fataal. 0,5-1,5 in het voordeel van de bezoekers.
Teamleider Mostert had op bord 4 inmiddels een half uur achterstand op de klok en was niet de enige die vond dat hij een groot deel van de partij minder gestaan had. De computer was het hier achteraf niet mee eens, die liet zien dat Davin eigenlijk een keurige partij gespeeld had. Een aanval door het centrum ontwijkend pakte hij met de d-lijn wat tegendruk, waarop zijn tegenstander plotseling verkeerd verdedigde. Misschien wel de eerste keer in de partij dat hij een verdedigende zet had moeten spelen, maar wel direct een verkeerde. Hij verloor een stuk en gaf op. Marten Berghuis was (bij afwezigheid van Robert Stallinga) vandaag onze kopman en vroeg voor de zekerheid nog even na met welke kleur hij speelde. Ik zal het in het vervolg dikgedrukt in de mail zetten. Hij had er blijkbaar geen rekening mee gehouden met zwart te moeten spelen, want hij kwam iets minder uit de opening. Niet zo zeer een grote achterstand, maar de pionnenstructuur van Marten zag er wat fragieler uit dan die van de witspeler. Achteraf gaf hij dan ook toe niet te mogen klagen met dit halfje. De stand was weer gelijk, 2-2.
Het moet ongeveer dit moment geweest zijn dat Roan Lok de speelzaal betrad om zijn team aan te moedigen. De basisspeler had andere verplichtingen (een tentamen in de avond, wie verzint dat?) en moest zijn plekje afstaan aan Rémy Witkamp, die zich later ook weer afmeldde. Hierdoor maakte Huub Friele zijn debuut voor het eerste, daarover straks meer. Het volgende resultaat kwam van bord 2. Osama Sadallah speelde solide en voerde de druk langzaam op. Dit leidde later tot een vreemde materiaalverhouding, een loper tegen een triple-pion in het voordeel van de Osamatador. Dit extra stuk leverde hem veel plezier op, ook omdat hij daarna de f-lijn definitief kon innemen. Toen Osama een biertje ging halen was het wel duidelijk en kon hij een vol punt achter zijn naam laten noteren. Minder voortvarend ging het deze keer bij Stephan Broertjes. Op bord 5 speelde hij een degelijke partij met zwart, waar de c- en d-lijn lange tijd geopend waren. Door een vervelende matdreiging verloor hij een pion, vervolgens ook een tweede. Wit kon zijn stelling verstevigen en met deze twee pionnen achterstand was er voor Stephan geen redding meer mogelijk. Het bleef gelijk: 3-3.
Op bord 8 speelde Theo, die er alles aan doet zijn bijnaam te veranderen in “100-procent Theo”. Na de opening stond hij een gezonde pion achter. Huh? Ja, achter. Pas veel verder in de partij kon hij deze weer terugwinnen met een sterk paard. Het werd een beetje rommelig, maar uiteindelijk vond Theo Df6+! Hiermee moest zwart gedwongen dames ruilen, waarna hij schaak bleef staan en zo door het moeten opheffen ervan zijn toren niet meer kon dekken. Theo kwam hiermee op 4 uit 4 in de NOSBO, knap gedaan! Toen men vroeg waarom hij het weer op de laatste minuten had laten aankomen bekende hij: “Op het moment dat ik de klok aanzet heb ik al tijdnood”. Op bord 7 was onze invaller Huub Friele nog bezig aan een puike partij. Ook al eens eerder beschreven, maar dat is erg prettig voor een teamleider. Wanneer er iemand verhinderd is staan er zo weer een aantal nieuwe spelers klaar om mee te doen. Huub vulde die rol fantastisch in. Hij zag zijn gefianchetteerde loper snel afgeruild worden en toen ook de dames van het bord gingen leken er over en weer kansen te zijn. Huub verloor een pion, maar kwam die achterstand door secuur manoeuvreren met zijn paard weer te boven. Ook hier drong de tijd en dit was een van de redenen voor de Groninger het remisevoorstel van Huub aan te nemen. Een 4,5-3,5 overwinning!
Zo hielp Huub zijn club voor de tweede achtereenvolgende keer uit de sportieve malaise (zo mag ik de aanwezigheid van het degradatiespook wel omschrijven, toch?). Afgelopen zaterdag haalde hij het beslissende halfje binnen in de Klassieker tegen ESG, vandaag deed hij precies hetzelfde in de overwinning op Lewenborg. Ook hier een gevoel van trots. Op de club, maar ook op dit op Farioli-achtige wijze gerouleerde achttal dat de overwinning over de streep trok. Aanstaande zaterdag 12 april worden er door Hoogeveners toernooien gespeeld in Zwolle en Bunschoten-Spakenburg, waarna op 19 april ons eigen Paastoernooi zal plaatsvinden (je kunt je nog opgeven!). Daarna is er op 10 mei de uitwedstrijd in Hardenberg voor ons eerste KNSB team, waarin (dik) gewonnen moet worden om de degradatie te ontlopen. De laatste wedstrijd voor het NOSBO achttal is vervolgens op donderdag 15 mei in Veendam. De kers op de taart is de finale van de NOSBO beker tot 1900 op vrijdag 23 mei in Coevorden. Een spannende ontknoping wacht!
Davin Mostert.
Hoogeveen I | Rating | Lewenborg I | Rating | Ronde 1 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Berghuis, M. (Marten) | 2068 | Ingen van, A.S.P. (Ton) | 2006 | ½ – ½ | ||
| Sadallah, O.G. (Osama) | 2053 | Dijkhuizen, K.G. (Klaas) | 1926 | 1 – 0 | ||
| Mellema, A. (Andries) | 2163 | Jelic, B. (Bruno) | 2010 | ½ – ½ | ||
| Mostert, D.C.J. (Davin) | 1985 | Middeljans, R. (Ramon) | 1877 | 1 – 0 | ||
| Broertjes, S.G. (Stephan) | 1895 | Veen van, J.W. (Jan Wiebe) | 1836 | 0 – 1 | ||
| Limani, E.L. (Elez) | 1857 | Pouw, M. (Marcel) | 1838 | 0 – 1 | ||
| Friele, H. (Huub) | 1734 | Pol, D. (Douwe) | 1775 | ½ – ½ | ||
| Witkamp, T.F. (Theo) | 1723 | Prins, P.A. (Albert) | 1782 | 1 – 0 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1935 | Gemiddelde Rating: | 1881 | 4½-3½ |
Ronde 5
De Deur
Op de laatste avond van februari speelde Hoogeveen ook de laatste wedstrijd in de eerste fase van de NOSBO-competitie. En waar er een deur gesloten wordt, gaat er ergens anders weer een deur open. De vraag was alleen, werd dat voor ons de deur van de winnaarspoule of zouden we in de tweede fase moeten gaan strijden voor een titel als “best of the rest”? We speelden in en tegen Assen, waar we regelmatig de deur platlopen. Opvallend is het niet meer, het ging het voor de zoveelste keer weer eens niet over schaken. De chocolademelk met slagroom van Theo, de bitterballen van Willem en niet te vergeten de entourage van de kerstmarkt die we hier eens aantroffen. Er werd niet eens gesproken over de deze week overleden oud wereldkampioen Boris Spasski. Oké, misschien in de andere auto, ik vraag het voor de zekerheid maar niet na. Toen we met een half team aan invallers binnenliepen stond Martin van Velzen ons al op te wachten en vertelde hij dat hij vandaag de wedstrijdleider zou zijn. Horloges waren toegestaan, maar vlag is vlag. De opstellingen werden overgeslagen daar iedereen al juist gepositioneerd was en we zo snel mogelijk aan onze wedstrijd konden beginnen.
Andries Mellema viel met de deur in huis bij de kopman van Assen, Jaël Wierenga. Hoewel de zwartspeler nog niet gerokeerd had vond Engine Andries het prachtige Pxh7!! Dit leidde zo ontzettend veel penningen in dat ik vermoed dat deze stelling later dit seizoen nog wel eens terug zal komen bij een studieavond. Jaël kon slechts met lede ogen aanzien hoe de bezoekers op voorsprong kwamen. Op bord 5 viel Els van der Vegt in voor één van de vier afwezigen en speelde al sterk vanuit de opening. Ze gaf een pion voor een ontwikkelingsvoorsprong, maar stond later juist weer een pion voor. In de eindstelling stond ze die pion weliswaar weer achter, maar had zelf een niet te stoppen vrijpion. Daardoor kon Els de tussenstand verdubbelen: 0-2.
Aan het tweede bord speelde Osama Sadallah en zo net na de opening kwam hij een pion voor te staan. De Osamatador wilde graag deurdonderen, maar kwam in een stelling met ongelijke lopers terecht. Achteraf bespraken we of dit niet tot ongelijke kansen kon leiden, maar hij gaf aan niet gezien te hebben hoe het verder moest. Een remise was zijn resultaat. Jeroen Fieten had eerder dit jaar al aangegeven graag eens te willen invallen en vandaag was het dan zover. Hij kreeg meteen een enorm agressieve aanval van wit over zich heen met pionnen op de d-, e,- f- én g-lijn! Jeroen hield het hoofd koel en zocht een gaatje voor een tegenaanval. Er kwam nog een listige witte pion door op d6, maar omdat hij inmiddels een kwaliteit gewonnen had kon hij deze terugofferen en zo een gewonnen eindspel ingaan. Niet lang daarna capituleerde de voorzitter van Assen (nogmaals dank voor het initiatief in het verplaatsen van deze wedstrijd!) en kon ook Jeroen een punt achter zijn naam laten opschrijven. Tussenstand maar liefst 0,5-3,5.
Op het zevende bord liet Elez Limani zien hoe hij aan zijn bijnaam komt. De Servische Schorpioen speelde hoofdschuddend een waardeloze opening en kwam al snel een stuk achter, maar zocht actief naar tegenkansen en bleef maar prikken in de zwarte stelling. Een vervelend paard op e6 verhinderde de rokade en verrassend genoeg bleef het extra stuk nog lang aan de zijde van de zwartspeler. Toen het eenmaal teruggewonnen was bleek de zwarte koning zo kwetsbaar dat Elez deze met zijn zware stukken zo onder druk zette dat mat onvermijdelijk was. Hiermee was de winst voor Hoogeveen veilig gesteld! Op bord 6 speelde Mr. Schalke namens Assen tegen Mr. Hoogeveen, Christiaan Mol. Christiaan viel dan wel in, maar dit was natuurlijk helemaal geen verzwakking. Henry herinnerde ons eraan dat Christiaan in hun vorige ontmoeting tot in de tijdnood moest gaan voor de overwinning. Ook vandaag verkocht hij zijn huid duur. Beide spelers zetten stukken in het centrum gesteund door pionnen. Henry zette nog een
gevaarlijke koningsaanval op, die uiteindelijk werd afgeslagen door Christiaan. In het eindspel bleek Christiaan echter de sterkste en zette Hoogeveen daarmee nog steviger op het scorebord: 0,5-5,5.
Hoewel Leo Spaans en Davin Mostert natuurlijk prima samen door een deur kunnen, speelden ze vanavond misschien wel voor het eerst naast elkaar (tegen elkaar zou ook wel eens leuk zijn, Leo!). Don Leo speelde tegen de sterkste speler in de formatie van Assen en liet het publiek een mooie partij zien. Halverwege de avond hadden beide spelers elkaar een aantal dubbelpionnen bezorgd en vond Leo het een mooi moment voor een rookpauze. Hij smeet eerst de lege koffiekopjes door de gang, nam daarna de verkeerde deur terug en gooide zo de wedstrijdleider van zijn stoel (Ja, u zal wel gedacht hebben, wat is dat toch voor gedoe met die deuren?). Gelukkig leverde hem dit geen arbitraire sanctie op (bedankt Martin), maar iedereen wist wel dat Leo geweest was. Het slot van de partij moest Leo wederom spelen op zijn increment, maar in de bekerwedstrijd tegen SISSA had hij al laten zien dit prima te kunnen. Helaas ging vanavond een toreneindspel verloren. Na enig rekenwerk concludeerde hij dat hij nog net een aantal ratingpuntjes tekort kwam. Teamleider Mostert was op bord 4 inmiddels in een remisestelling terecht gekomen, waarin zijn tegenstander Brian Elsinga wederom een stuk blunderde. Met een loper meer werd het eindspel een stuk gemakkelijker en mocht Davin voor de volledigheid nog mat zetten ook. De eindstand werd hiermee bepaald op 1,5-6,5.
Na deze dikke overwinning kunnen we ons opmaken voor de finalepoule. Op het moment van schrijven is het programma daarin nog niet bekend. Aanstaande zaterdag staat eerst nog een belangrijke ronde in de KNSB-competitie voor de deur.
Davin Mostert.
Assen I | Rating | Hoogeveen I | Rating | Ronde 5 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Wierenga, J. (Jaël) | 1982 | Mellema, A. (Andries) | 2153 | 0 – 1 | ||
| Faber, A. (Ab) | 2003 | Sadallah, O.G. (Osama) | 2029 | ½ – ½ | ||
| Tromp, P. (Pieter) | 2115 | Spaans, L. (Leo) | 1801 | 1 – 0 | ||
| Elsinga, B. (Brian) | 1868 | Mostert, D.C.J. (Davin) | 1992 | 0 – 1 | ||
| Houtsma, S.H. (Sybrand) | 1862 | Vegt van der, E. (Els) | 1873 | 0 – 1 | ||
| Groeneveld, J. (Henry) | 1769 | Mol, C.A. (Christiaan) | 2011 | 0 – 1 | ||
| Bosveld, M. (Mattias) | 1791 | Limani, E.L. (Elez) | 1792 | 0 – 1 | ||
| Voorintholt, G.K. (Gerard) | 1843 | Fieten, J. (Jeroen) | 1795 | 0 – 1 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1904 | Gemiddelde Rating: | 1931 | 1½-6½ |
Ronde 4:
Alarmbellen
Matchday! Bij het afgaan van de wekker was dat het eerste wat in me op kwam. Naast het alarm wat ik gezet had om wakker te worden gingen dus ook de alarmbellen voor het schaken direct af. Klassiekertijd! Vanavond de altijd beladen kraker tegen onze vrienden van ESG, en wel thuis. Op weg naar mijn werk (tja, die wekker zet je ook niet zomaar) zag ik een lampje branden op mijn dashboard. Geel, in de vorm van een motor. Het knipperde niet en maakte geen piepend geluid, kan nog wel even dacht ik toen. Maar het leek me wel een signaal. Niet zozeer een alarmbel, maar wel een teken van attentie. Let op! Zoiets. Alsof alles er deze ochtend al op wees dat het vanavond helemaal niet zo’n makkelijke klus zou gaan worden.
Ook bleken onze vrienden even geen vrienden. Spion Willem had ’s middags al een beetje olie op het vuur gegooid door de tompoezen van anderhalf jaar terug nog eens door te sturen. “Hoogeveen, jammer dan”. Een herinnering uit een van de massakampen, die overigens door Hoogeveen gewonnen werd. Door de gebroken nachten van toen herinner ik me een hoop verliespartijen van mijn kant, met alleen een gestolen overwinning op Arie van Wageningen. En juist die hadden wij vandaag in de gelederen. Niet zozeer als plaagstootje, Osama was verhinderd en Arie vond het wel leuk om deze wedstrijd te spelen. Verder was iedereen aanwezig en kon ik dus over een bijna compleet team beschikken. Het was wel even puzzelen, maar uiteindelijk heb ik na een aantal dagen de opstelling rondgemaild. Toen ik deze op een wat verfrommeld wedstrijdformulier wilde gaan zetten stonden de heren van Emmen al klaar voor het podium. Bijna angstaanjagend op een rijtje, klaar voor de clash. Ik trok me er niet teveel van aan en haalde een pen uit mijn binnenzak. Ik keek nog even op en zag in mijn ooghoek Herman Voss. “Nee, nee dat kan haast niet.” maakte ik mezelf wijs. Na die tig partijen die ik met zwart tegen hem gespeeld had, dacht ik mezelf veilig te spelen door aan een wit bord te gaan zitten. “Herman heeft wit, die speelt heus niet tegen mij.” Toen ik de acht namen genoteerd had snelde Hans Smit naar mijn tafel om aan de andere kant van het blaadje ook acht namen op te schrijven. Ik pakte ondertussen nog een klok en wat stukken en toen ik terugkwam… Ja hoor, weer tegen Voss. Ondertussen leek Frans van Amerongen tevreden over de werkzaakheden die enkele spelers verricht hadden om het materiaal vast klaar te zetten en trad daarna naar voren als wedstrijdleider. Na het woord van welkom brandde El Clásico dan echt los.
Een tijd lang gebeurde er niet veel. Weinig uitslagen, niet veel verstoringen in het evenwicht. Toen ik terug kwam van de bar met koffie in mijn handen werd ik nog wel met gebalde vuist aangemoedigd, schijnbaar om mijn aandacht niet te laten verslappen. Een soort wake-up-call, zo van “ben je erbij?!”. Er stond iets te gebeuren, al wist ik nog niet precies wat. Even langs de borden lopen. Aan bord 6 speelde Stephan Broertjes. Na al vroeg dames geruild te hebben schreef hij drie nullen op in zijn notatieboekje. De tegenstander van Stephan rokeerde helemaal niet en koos voor centralisatie. Voor beiden was wat te zeggen. Er werden nog wat pogingen gedaan, er werden nog wat stukken geruild, maar de stelling leek in een remise te ontaarden. In een laatste poging zijn tegenstander van het bord te vegen veegde Stephan per ongeluk bijna het hele bord van tafel, maar ook dat kon een gelijkspel hier niet vermijden. Twee borden lager speelde Karaoke Theo zijn partij tegen een van de prijswinnaars in Balkbrug van afgelopen zaterdag. Beide spelers moesten na de opening door zonder centrumpionnen (hoe zat dat ook alweer met die gouden regels?) en ook hier leek een remise in de maak. Tot Theo zijn toren aangevallen liet staan en het schitterende Pd7+!! vond. Sergei moest met zijn koning wijken van de toren, of het paard slaan en ook zo een verdediger verliezen. In beide gevallen was de stelling verloren. Het eerste Witkamp-punt was binnen, volgt er zo een tweede? Dat zou zomaar kunnen, want ook zijn neef Rémy stond vermeld in de opstelling. Op bord 5 trof Rémy zijn clubgenoot
Willem Boontje, waarop hij teleurgesteld concludeerde: “Nu speel ik nog tegen een Hoogevener”. Het centrum was voor Willem, de e-lijn veroverde hij daarna en stukje bij beetje werd duidelijk dat de zwarte stelling niet veel voorstelde. Toen Rémy de witte dame moest afstoppen met een paard en een loper was een nul het gevolg. Een tussenstand van 1,5-1,5.
Arie van Wageningen was al even genoemd, hij speelde vandaag op bord 3. Ook hier kwam een vroege dameruil op het bord, waarna een eindspel met torens en een loper tegen een paard overbleef. De stelling van Arie leek een beetje gunstiger, hoewel dit nog geen spectaculair voordeel was. Eigenlijk was het meest opmerkelijke het gedoetje met de klok. Wel of geen increment? En voor welke speler dan? Hoeveel? Hoeveel zetten is dit al? De ESG’er trok direct aan de bel. Frans moest er een blocnote voor tevoorschijn toveren om alles te noteren en uit te rekenen. Toen iedereen het eens was met de instellingen werd er verder geschaakt. Mijn gevoel was dat Arie dit misschien nog wel eens zou gaan winnen, maar dat gevoel bleek niet juist. Een puntdeling was het resultaat. Teamleider Mostert speelde op bord 4 zoals gezegd voor de zoveelste keer tegen Herman Voss (beide spelers wisten het exacte aantal niet, maar veel). Davin kwam voor zijn gevoel in een prettige stelling (een bekende opening die niet kon uitblijven na de gewonnen klassieker van afgelopen zondag!) met een pion voor, al was de computer achteraf helemaal niet zo overtuigd als hijzelf. Eigenlijk maakte het ook niet uit, want na een simpel vorkje wat niet opgemerkt was ging het van kwaad tot erger. Herman speelde dit overigens verder keurig uit, Davin had weinig meer in de melk te brokkelen. Een achterstand voor Hoogeveen, 2-3.
Bij wie de naam van Robert Stallinga achter het eerste bord zag staan, ging er waarschijnlijk wel een belletje rinkelen. Robert had dit seizoen namelijk al eerder op bord 1 gespeeld en deed dat toen voortreffelijk. Een vol punt in Groningen. Vandaag oogde zijn stelling zeer solide. Uiteindelijk koos hij de aanval voor een pion, die hij later trouwens volgens mij weer terugwon. De aanval sloeg helaas niet door en na een afwikkeling bleef een vreemde, ongelijke materiaalverhouding over. Robert speelde met een toren tegen een loperpaar en twee pionnen en dat bleek te lastig om nog een resultaat aan deze partij over te houden. Hiermee was het eerste wedstrijdpunt voor de Emmenaren een feit. Zat er dan ook nog een wedstrijdpunt in voor Hoogeveen? Het antwoord is nee. Elez Limani speelde op bord 7 maar maakte een vermoeide indruk. Zijn stukken kwamen dan ook niet verder dan de eerste drie rijen. Waar de Servische Schorpioen het eerder menig 2000+-speler behoorlijk lastig maakte, lijkt de angel op de staart nu wel afgebroken, of ten minste geblesseerd. In een middenspel waarin hij weinig kon uitrichten verloor hij steeds meer materiaal en een pion op de zevende rij kon absoluut niet meer worden tegengehouden. Jammer, Elez! Andries Mellema speelde op bord 2 ook tegen zijn vaste tegenstander, Marcel Struik. Deze partij ging een lange tijd gelijk op. Andries had wel een pion op h6, maar kon er weinig of geen gebruik van maken. Die pion ging uiteindelijk verloren en er ontstond een eindspel met twee torens en vijf pionnen voor beide spelers. Alle toeters en bellen moesten uit de kast worden gehaald. Melken, melken, melken… En Engine Andries kwam als winnaar uit de bus. Zeer knap hoe hij dit eindspel uitgespeeld heeft. De eindstand die bij deze nederlaag hoorde was 3-5.
Het was nog lang gezellig druk aan de bar. Tot uiteindelijk Spion/ESG-voorzitter/Hoogevener Willem als laatste overbleef. Vermoedelijk zal dit aanstaande zaterdag niet anders zijn. Weer een dag vol schaken (KNSB-competitie) en plezier. Onze laatste wedstrijd in de eerste fase van de NOSBO-competitie vindt plaats op vrijdag 28 februari, wanneer we in Assen na twee keer verloren te hebben onze eer proberen te redden. Let op, dit is een week eerder dan op Netstand staat vermeld, in verband met de KNSB-competitie op 8 maart. En dat is geen loos alarm.
Davin Mostert.
| Hoogeveen I | Rating | ESG I | Rating | Ronde 4 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Stallinga, R.M. (Robert) | 1935 | Brinks, J.W. (Jan Willem) | 1965 | 0 – 1 | ||
| Mellema, A. (Andries) | 2153 | Struik, M. (Marcel) | 2008 | 1 – 0 | ||
| Wageningen van, A.J.H. (Arie) | 1963 | Smit, H. (Hans) | 1899 | ½ – ½ | ||
| Mostert, D.C.J. (Davin) | 1992 | Voss, J.H. (Herman) | 1914 | 0 – 1 | ||
| Witkamp, R. (Remy) | 1814 | Boontje, W. (Willem) | 1876 | 0 – 1 | ||
| Broertjes, S.G. (Stephan) | 1886 | Fokkens, W.G. (Wim) | 1862 | ½ – ½ | ||
| Limani, E.L. (Elez) | 1792 | Többen, D.Y. (Douwe) | 1808 | 0 – 1 | ||
| Witkamp, T.F. (Theo) | 1757 | Sarkisyan, S. (Sergei) | 1770 | 1 – 0 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1912 | Gemiddelde Rating: | 1888 | 3-5 |
Ronde 3:
Inspiratie
En die was een beetje op. Meestal schrijven die verslagen zich vanzelf gedurende de avond, maar vandaag niet. Het was mijn eerste partij van het nieuwe kalenderjaar, je zou verwachten dat je na zo’n periode met feestdagen en uitrusten toch weer met frisse zin aan de tweede seizoenshelft begint. Toch was dat niet zo. Ik keek nog even op Teletekst of er nog een nieuwsfeitje was wat ik kon gebruiken. Ik zag Trump een paar keer staan, maar verder weinig bijzonders. Komt wel goed, dacht ik. Waarschijnlijk gebeurt er nog wel iets om over te kunnen schrijven. “Ik kan niet wachten tot het verslag”, fluisterde de secretaris me nog toe. Ik wist nog niet zo zeker of het deze keer wel de moeite waard zou worden. Ik hoopte op opvallende kleding, op een voorvalletje, op iemand die een tafel vol glazen om zou gooien, zoiets. Maar tot mijn verbazing was alles eigenlijk zoals altijd. Hoewel, niet alles. Normaal gesproken zijn er één of twee partijen in de A-groep van de interne competitie nog tot laat bezig, nu was dat de partij tussen Preston en Roy in de B-groep. Toen er een randpion overbleef werd daar remise besloten. Een stelling die ook ergens tijdens onze wedstrijd tegen Groninger Combinatie 1 op het bord kwam, daar werd het door onze speler met grote tegenzin geaccepteerd. Een thuiswedstrijd, Hoogeveen met het gezicht richting de bar, Ed breed glimlachend erachter. Zoals vanouds, vertrouwd. Dat klinkt al een stuk beter.
De avond begon met een namenrondje door onze wedstrijdleider Frans van Amerongen en niet lang daarna stond Elez Limani eigenlijk al beroerd. In een opening die de Servische Schorpioen zelf ook speelt werd hij op bord 5 toch wel een beetje overlopen kun je zeggen en dat kostte hem een kwaliteit en een pion. Later volgde nog een kwaliteit, waardoor Elez zonder torens verder moest. Zonder een echte tegenaanval ook en de zwarte stelling ging verloren. De eerste nederlaag voor Elez in dit NOSBO-seizoen. Kopman Andries Mellema zou vandaag op bord 2 spelen, maar moest zich op het laatste moment noodgedwongen afmelden. Hopelijk komt er snel verbetering, Andries. Nogmaals beterschap. Christiaan Mol was bereid op zijn stoel te gaan zitten en gezien zijn huidige vorm is dat voor ons zeker geen verzwakking. Christiaan leek het centrum te gaan beheersen, maar kwam in een moeilijke stelling plotseling toch een kwaliteit achter. Er waren tegenkansen, maar het was moeilijk dat allemaal te beoordelen. Helaas kwam de tussenstand hierdoor op 0-2 in het voordeel van de bezoekers.
Frans had de bui toen alweer zien hangen: “Als iemand me nodig heeft, ik zit in de kantine…”. Even lekker analyseren in de barruimte en genieten van de sfeer daar was misschien ook helemaal niet zo’n gekke keuze. Daardoor miste hij wel de winst van teamleider Mostert. Davin speelde op bord 6 en koos weer voor een atheoretische variant. Toen een loper ingesloten dreigde te raken (als dat al een dreiging was) zocht zwart naar een offensief met zijn dame, maar nu was het die dame juist die ingesloten werd. Zwart reageerde door de dame van wit aan te vallen, maar dat kostte een stuk en een kwaliteit, oftewel een volle toren. Moeilijk verhaal kort, stuk kwijt, opgave. Daarna ben ik gaan analyseren en de volgorde in de volgende drie partijen kan dus een beetje afwijken van de werkelijkheid, omdat ik niet gezien heb wanneer Stephan precies klaar was. Als eerste voegde Roan Lok zich in ieder geval bij het gezelschap in de barruimte. Hij kwam vertellen een nul te hebben gescoord. Hij had een leuke partij gespeeld op bord 7 en een paard geofferd voor drie pionnen. Eenmaal in het eindspel aangekomen bleek het stuk toch sterker dan de pionnen van Roan en de voorsprong voor Groninger Combinatie werd weer uitgebreid. Achteraf gaf hij toe dat hij eigenlijk ook liever uitwedstrijden speelt. Robert Stallinga deed het wederom verdienstelijk, deze keer op bord 4. Toen ook hij zijn partij kwam naspelen concludeerde hij: “Remise, ik kon er niks anders van maken”. Robert had wel wat ruimtevoordeel gehad, iets wat met wit natuurlijk niet vreemd is. Een mooie pion op g4 zag er een tijdje
veelbelovend uit, maar zoals gezegd moest hij berusten in een gelijkspel. Toen ik de speelzaal weer in kwam zag ik dat Stephan Broertjes die inmiddels verlaten had. Ik weet dus niet precies op welk moment, maar ik begreep dat hij verloren had. Heel jammer, Stephan stond er op bord 3 namelijk een tijd lang mooi voor. Na 6 zetten koos hij voor een dameruil, waardoor wit niet meer kon rokeren en een ontwikkelingsachterstand opliep en dat alles kostte Stephan slechts één pion. De tijd van zijn tegenstander tikte weg en begon langzamerhand ook een rol te spelen. Het einde heb ik dus gemist, maar er moet meer in hebben gezeten. Inmiddels stond het 1,5-4,5 en hadden we de wedstrijd verloren.
Bij de laatste twee partijen gebeurde nog een hoop. Osama Sadallah speelde vandaag op bord 1 en wel tegen de speler met de mooiste achternaam van Groninger Combinatie. Osama kreeg een paard op d6 te verwerken, maar deed dat kundig en liet zien wat de Hoogeveensche combinatie inhoudt. Hij hield er een pion aan over, die hij voor bleef staan tot het eindspel aan toe. Een toren en twee pionnen tegen een toren en één pion. Een hoog remisegehalte, maar vandaag toch niet? De stelling leek en bleek gewonnen voor Osama, maar een blunder zorgde voor een gelijke stelling, waardoor ook hier de genoemde randpion overbleef. Een gevoel wat je niet begrijpt als je nooit geschaakt hebt. Enorm zuur. Qua sportprestatie is het te vergelijken met een marathon lopen, 100 meter voor de eindstreep struikelen over je eigen veters en vervolgens allebei je benen breken. “Er zijn ergere dingen in de wereld”, zei Edwin de Jonge dan altijd. Als ik hem vervolgens vroeg: “Wat dan?”, antwoordde hij wel eerlijk: “Ja, dat weet ik ook niet”. Osama is in ieder geval nog steeds ongeslagen in de NOSBO en kan zich over twee weken ook al revancheren, als we wederom een thuiswedstrijd spelen. Missen we dan niet nog een partij? Ja, dat klopt. Karaoke Theo zat aan bord 8 nog steeds met zijn increment te spelen, want qua stelling hoefde hij zich niet zo druk te maken. Witkamp had zijn tegenstander eerder die avond een dubbelpion op de d-lijn bezorgd, wat genoeg nadeel met zich meebracht om een pion te kunnen winnen. Op het eind van de partij bleef een gewonnen toreneindspel over. Toen ik zag dat Theo vijf pionnen extra had ben ik Xander alvast gaan feliciteren, maar Theo vertelde dat hij ook de toren nog gewonnen had. Ik heb hem toen uitgelegd dat het doel van het spel niet is om alle stukken van de tegenstander te winnen, maar om schaakmat te zetten. Hij pakte het goed op en zou het toe gaan passen in de volgende ronde. De einstand werd hiermee bepaald op 3-5 en Theo bleef staan op 100%(!).
Zoals gezegd is de volgende ronde op dinsdag 4 februari, thuis tegen onze vrienden van ESG. Uiteraard ben ik direct gaan navragen of alle spelers wel kunnen die dag, zodat ik meteen een team kon gaan vormen en me zou kunnen buigen over de opstelling. Behalve dat ik er druk mee ben laat ik er nog niets over los, spionage ligt nog altijd op de loer. Een prachtig affiche, Hoogeveen – ESG. De Klassieker. Ik kijk er nu al naar uit. Aan inspiratie geen gebrek.
Davin Mostert.
Ronde 2:
Niets vermoedend zei ik mijn naam toen ik de hand van mijn tegenstander voor het eerst schudde. “Ik ken jou” zei hij. Even dacht ik dat hij mij kende van het legendarische KNSB-seizoen dat we vorig jaar beleefden, toen we promotie op het laatst nog misliepen door de nederlaag tegen ZSG. Of dat ik bekend was als teamleider van het NOSBO-1900-team van Hoogeveen, dat in de eerste twee edities van het toernooi tot in de halve finale kwam. Of wellicht kende hij me van die mooie partij die ik speelde tegen Assen, waarin ik in een knotsgek duel met twee torens minder nog remise afdwong. “Ja, jij schrijft die verslagen over de gehaktballen van Ria”, zei hij. Alle illusies in één klap weg. In plaats van glorie om het schaken, berucht om een paar gehaktballen. Even dacht ik eraan om dit verslag “Krop sla” te noemen. Gewoon om van de naam af te komen. Maar ja, waarom zou ik? Wat is er eigenlijk mis mee? Als dat nu gewoon hetgeen is wat je het aller-, allerliefste doet, schaken met een hapje en een drankje, waarom zou ik me daar dan voor schamen? En mijn naam staat er dan wel steeds onder, ik ben zeker niet de enige. Al voordat ik een invaller nodig had meldde Marc Snuverink zich aan om mee te gaan naar Groningen. “Ria-uit”, zo zei hij. Hij wilde er zelfs wel voor rijden. Op de heenweg is het woord schaakopening niet gevallen. Het woord gehaktbal een stuk of tien keer. Het WK werd even kort genoemd, maar verder dan e4 en d4 ging de analyse niet. De voornaam van Gukesh weten we dan ook nog steeds niet. Rond kwart voor 8 kwamen we in een zone waar borden staan met muntjes in handen. Niet iedereen was dit opgevallen, waardoor er plotseling toch een paar schakers naar buiten snelden. De wedstrijdleider was de ons allen bekende Govert Pellikaan en de tegenstander was Groninger Combinatie 3.
Rond half 9 maakte ik een rondje langs de borden. Ik vond nog maar weinig duidelijk. Behalve dat ik die opening toch nog eens moest bekijken. Ik bood mijn tegenstander een drankje aan en liep vervolgens richting de bar. Gespannen was ik, omdat ik wist dat er nu wat van mij verwacht werd. “Twee thee, alsjeblieft” stamelde ik. Ria glimlachte, om ze vervolgens te gaan halen. De koningin van de gehaktballen is overigens de enige vrouw waar ik altijd heen kan gaan zonder dat ik thuis uitleg hoef te geven. Ik maakte nog een grapje over acht gehaktballen, maar daar zouden we later zelfs overheen gaan. Vlug terug naar de speelzaal. Elez Limani kwam even later overleggen over een remiseaanbod. “Kan nog alle kanten op, jouw beslissing”, zei ik hem. De schorpioen had wat ruimtevoordeel gehad, maar toen de pion op e5 moest worden geruild leek zijn voordeel weg. Elez speelde nog een aantal zetten door. Op bord 8 verraste Roan Lok vriend en vijand met een heel degelijke partij met zwart. “Dat wil je voor je verdriet toch nog niet spelen?!” bespotte ik zijn verdedigende zetten. Later stuurde hij een analyse met een nauwkeurigheid van 93%. Ik had weer een te grote mond gehad. Wat er op het bord kwam was in ieder geval een stevige pionstructuur, waar de loper van Roan moeilijk zijn stelling kon verlaten. De witte stukken leken wat weer bewegingsvrijheid te hebben. Ik vond het een lastige stelling, maar Roan speelde nauwkeurig verder en kwam in een situatie terecht waar hij remise een eerlijke uitslag vond. Dat werd het ook. Knap gedaan, gezien de slordige 200 ratingpunten die hij minder had dan zijn opponent. Maar ja, waar ligt de lat van deze promovendus uit de B-groep? Zijn buurman Elez zag op dat moment kennelijk niet veel meer in zijn partij, want ook hij haalde een halfje. Tussenstand 1-1.
Op bord 5 speelde Stephan Broertjes een voor hem bekende opening. Ook Stephan is hier onlangs een extra middag geweest om inspiratie op te doen en dat betaalt zich uit. Hij wint een paard en zonder echte compensatie voor zwart. Als hij Txf7 speelt weet iedereen hoe laat het is, tijd om een punt op het wedstrijdformulier te zetten. Op bord 2 speelde Andries Mellema. Een bijzondere aanloop naar deze wedstrijd voor hem. Onlangs nog geopereerd, hij zou alleen vooruit spelen. Toen dat door een miscommunicatie niet doorging wilde hij toch eigenlijk ook wel erg graag mee naar Groningen. Het risico dat hij geen tegenstander zou hebben nam hij maar voor lief. Gelukkig had hij die wel en ook Andries speelde een opening die hij kende. Door een paar kleine onnauwkeurigheden kwam hij echter wat minder te staan en bood remise aan. Zijn tegenstander zag wel een voordeeltje, maar nog niet de definitieve overwinning. De derde remise was een feit. 1,5-2,5 in het voordeel van Hoogeveen.
Theo Witkamp was de vorige keer nog verhinderd, maar maakte nu een sterke indruk op bord 6. Karaoke Theo zag een defensieve stelling van wit en pakte dat vakkundig aan. F-lijn openen, torens verdubbelen, pionstructuur van de tegenstander kapot maken, pion op f3 creëren, stuk offeren en overwinning boetseren. Het viel voor de witspeler als een kaartenhuis in elkaar en toen allerlei materiaal van het bord geslagen werd gaf hij op. Mooie partij, Theo! Onze kopman was vandaag Robert Stallinga. Robert speelde een soort kerstboomopening in Sinterklaastijd en zwart beantwoordde dat door pionnen de positioneren op a5, b5, c5 en d5. Het leek of beide spelers de randen van de mogelijkheden van het schaakspel opzochten, maar er zat wel een idee achter. Robert leek een kwaliteit te verliezen, maar viel zelf de ingesloten toren op f8 aan en won daarmee een pion. Hoe zijn winst verder tot stand kwam heb ik gemist, maar in de barruimte werden zijn degelijkheid en doorzettingsvermogen geprezen. Een vol punt voor Robert betekende de teamoverwinning voor Hoogeveen! 1,5-4,5.
Marc Snuverink speelde op bord 4 tegen de teamleider van de Groningers en kwam aanvankelijk goed uit de opening. Ik zeg aanvankelijk, want in het middenspel leek het voordeeltje weg, Gelukkig voor Marc kreeg hij vlak voor de rook optrok een loper cadeau en dit bleek voldoende voor nog een vol punt. Ten slotte was alleen teamleider Mostert nog bezig. Op bord 3 klampte hij zich vast aan een extra pionnetje, tot hij een manier zag om de dekking van een toren af te snijden. Dat kostte wel een pion, maar leverde een kwaliteit op. Het eindspel was nog even spannend, maar de toren bleek sterker dan het paard, ook winst voor Davin. Eindstand 1,5-6,5.
Op deze manier bleef niet alleen het team ongeslagen in de NOSBO-competitie, maar bleven vanavond ook de spelers zelf ongeslagen. Drie halfjes, vijf helen. Een mooie teamoverwinning! De volgende ronde is pas in januari, dan spelen we tegen Groninger Combinatie 1. Er zijn niet veel dingen zeker in het leven, maar Feyenoord speelt thuis in de beker, Voss heeft wit tegen Mostert en Groninger Combinatie 1 treffen we altijd thuis. Ongeslagen blijven wordt een lastige opdracht, maar als we compleet zijn is het niet onmogelijk. We spraken erover en voor we het licht uitdeden namen we nog een balletje. Daarin blijven we zeker ongeslagen.
Davin Mostert.
Ronde 1:
Vandaag maar eens wat eerder naar huis, vanavond weer Nosbo-competitie! Toch weer later dan gepland sloeg ik mijn laptop dicht en begaf ik me naar de uitgang. Nog even snel een paar dingetjes halen, bij een winkel waarbij het ”gewoon” is of “dat is het lekkere van” de zogenaamd originele, pakkende slogans moeten zijn. Ik maak geen reclame, maar mocht je benieuwd zijn welke supermarkt dit is, Leo is goed met het raden van commercials. Aan de kassa stond ik nog eens na te denken over de opstelling. Dit jaar geen Marten Berghuis meer, die om logistieke redenen geen deel meer uitmaakt van dit achttal. Robert Stallinga is juist weer terug. Verder is Roan Lok de vervanger van Rémy Witkamp, die wel graag reservespeler wilde zijn. Daar heb ik er overigens meer van, heel fijn dat ik een soort schaduwteam tot mijn beschikking heb van spelers die aangegeven hebben wel eens mee te willen spelen als dat nodig is. Een van die spelers was Leo Spaans, hij stond sinds maandag al stand-by. Karaoke Theo was namelijk voor even weer gewoon Theo Witkamp. Zonder op internet in detail te treden kan ik zeggen dat hij elders dringender nodig was dan bij ons, nogmaals heel veel sterkte en beterschap, Theo!
“Dat wordt dan…”, de kassière noemde een bedrag in de negentig, de vrouw voor me had een behoorlijke kar vol. Bijna aan de beurt. Toen ik opkeek ving ik een glimp op van onze voorzitter, in volle glorie. Op de band lagen geen producten uit de schijf van vijf, dus ik stak slechts mijn hand op in plaats van hem te wenken, wat hij op dezelfde manier beantwoordde. Daarbij stond er nog een kassa en een schap met bloemen tussen ons in, om over die afstand heen te schreeuwen leek me ook niet gepast. Ik dacht aan zijn speelstijl, net een wurgslang. Elke keer als er een klein beetje lucht ontsnapt, de druk nog iets verder opvoeren. Tot zijn tegenstander bezwijkt. Dat leek mij vanavond ook wel wat, al kwam daar natuurlijk weer niets van terecht. Wat is dat eigenlijk, een glimp? Iets wat je in een flits kunt zien, vertelde een zoekmachine mij. Ook iets met bedrieglijke schijn of dekmantel? Met dat laatste kon ik dan weer niet veel. Eenmaal op de club zocht ik een pen om de opstelling op een wedstrijdformulier te krabbelen. Al grinnikend trok ik toen een verfrommeld bonnetje van de karaokebar uit mijn jas. “Aan welke kant spelen jullie?”, vroeg een Groninger me. “Hoogeveen speelt altijd met het gezicht naar de bar”, antwoordde ik. En de pot verwijt de ketel, etc. Want een paar minuten na kwart voor acht begonnen we onder leiding van Marc Snuverink aan onze eerste Nosbo-wedstrijd van dit seizoen, tegen SISSA 2.
Op bord 8 speelde onze Servische schorpioen, Elez Limani. In een scherpe opening prikte hij meermaals met de angel in de zwarte verdediging, die noodgedwongen 4 damezetten in de eerste 7 beurten moest doen. Daarna speelde hij f6, een zet die volgens mij altijd fout is. Erger dan slaan op b2. De zwarte koning werd vervolgens het bord over gejaagd, zonder verder te kunnen ontwikkelen. De witte stukken stonden juist allemaal klaar om aan te vallen, waarop zijn tegenstander opgaf. Daar vonden zijn teamgenoten wel wat van, helemaal uit was het misschien nog niet. Het zag er wel slecht uit in ieder geval. In een glimp van een partij bracht Elez ons als vanouds op voorsprong. Op bord 6 verving Leo Spaans zoals gezegd de afwezige Theo Witkamp. In een variant van het Zuid-Belgisch kwam Don Leo deze keer verrassend goed uit de opening. Dit maakte hem waarschijnlijk wat overmoedig, hij offerde plotseling zijn dame. Deze werd direct van het bord geslagen en Leo dacht weer een poos na. Vervolgens kwam hij bekennen dat hij “waarschijnlijk iets niet helemaal goed had berekend”. Ik fluisterde hem nog toe dat hij ook zonder dame wel kon winnen, maar dat bleek helaas niet zo te zijn. 1-1.
Roan Lok maakte aan bord 7 zijn debuut vanavond. Roan is veruit de meeste enthousiaste speler van dit team en heeft zich in korte tijd ontwikkeld tot een beruchte speler in de B-groep. Van de 28 spelers staat hij momenteel op plaats 2 en hij heeft de koploper al verslagen. Een aanwinst voor ons achttal, dus. Vanavond zat het vanuit de opening niet erg mee. Hij had zich verkeken op een paard in het centrum en dat resulteerde in een witte pion op f6. Hij had hem kunnen slaan, maar koos voor snelheid in de ontwikkeling en dat kostte hem de pion. Toen hij later een tweede pion verloren had kwam er een verloren toreneindspel op het bord. Helaas een nul voor hem. Roan concludeerde achteraf nog wel dat het beter geweest was om ongelijke lopers op het bord te houden om de kans op remise te vergroten. Een mooie les. Ook het blijven vechten na een slechte opening biedt veel perspectief. Osama Sadallah speelde met wit op bord 2. Een solide systeem met Lf4 kwam op het bord, waar zwart na de opening toch een gaatje had gevonden om zijn paarden door te wurmen. De Osamatador had echter het centrum onder controle, won een pion, nog een pion en toen er een glimp van een eindspel te zien was kwam er een vork op koning en dame. De toren kon het paard wel slaan, maar na dit kwaliteitsoffer zou er een puinhoop overblijven. De stand was weer gelijk, 2-2.
Nu ging het hard. Rechts en links van me werden opeens twee volle punten binnengehaald. Robert Stallinga op bord 4 volgens mij net iets eerder. Hij kwam een pion voor vlak na de opening, die misschien lastig te behouden was. Robert kan dat echter als geen ander. Steeds een heel klein beetje beter, tot die pion opeens helemaal niet meer zo makkelijk op te halen viel. Robert bleef zijn stelling verbeteren, tot met Lc6 opeens twee stukken in stonden. Het leek even gevaarlijk, maar Robert had zoveel aanvalskracht achter de hand, dat zijn positie toch winnend was. Ook Andries Mellema haalde een overwinning. Onze kopman voelde zich niet lekker en hoopte eigenlijk op een snelle remise, maar de opening die op het bord kwam leek daar geen aanleiding toe te geven. Hij offerde een pion, won die terug, won een pion en vervolgens onvermijdelijk ook nog een stuk. Je ziet het op het bord komen, je weet welke kant het op gaat en tegenstanders kunnen er nauwelijks wat aan doen. Heel mooi en knap gespeeld, Andries! Een wedstrijdpunt was hiermee binnengesleept, 4-2.
Teamleider Mostert was op bord 3 weer in een wilde partij terechtgekomen. Hij miste een manier om beide paarden weg te jagen en moest toen een bijzondere manoeuvre uithalen om er nog een partij van te maken. Dat lukte door een aantal keer de beste zet te vinden. Toen Davin de overhand kreeg wilde hij te graag doordrukken en was mat zetten een blinde vlek geworden. Consolideren was beter geweest, ook hier dus een belangrijke les. Wit kwam echter terug en stond op een gegeven moment zelfs compleet gewonnen, maar een andere voortzetting leverde herhaling van zetten op. Deze remise betekende wel de teamoverwinning voor Hoogeveen. Op bord 5 was Stephan Broertjes als laatste bezig. SISSA had hun sterkste speler wit gegeven op bord 5 en Stephan moest hem maar zien tegen te houden. Vanuit de opening stond wit al iets prettiger, maar het lukte Stephan om zijn tegenstander een dubbelpion op f3 te bezorgen. Even later stond hij wel een pion achter en het leek een moeilijk verhaal te worden. Toen ik zelf aan het analyseren was hoorde ik dat Stephan opeens een toren voor stond, waardoor ook hij een vol punt kon pakken. Goed gedaan, Stephan! Hiermee werd de eindstand bepaald op 5,5-2,5. Een klinkende overwinning voor Hoogeveen!
We zijn in ieder geval 2 dagen koploper, dat voelt toch beter dan onze laatste plaats in de KNSB-competitie. Onze volgende wedstrijd is een uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie 3. Er gingen al stemmen op om gebruik te maken van donderdagavond, stapavond, doelend op de karaokebar. Misschien toch beter van niet. Ik hoop nog wel een glimp op te kunnen vangen van een paar gehaktballen.
Davin Mostert.