Trots

Tegen half 8 kom ik aan bij Salawaku. Onze tegenstanders uit Groningen lopen op dat moment richting de ingang. Ik zoek snel een plekje voor mijn fiets en heb geluk met een plaatsje aan de zijkant van het rek. Een paar van onze jeugdleden lopen inmiddels naar buiten, waar sommigen juist nog wat langer bezig zijn. Door onze nog steeds groeiende jeugdafdeling kom ik maar moeilijk bij de speelzaal, daar veel ouders een glimp proberen op te vangen van de ontwikkelingen die hun kinderen deze week doorgemaakt hebben. Wanneer ik het wedstrijdformulier invul zie ik dat er een aantal mensen gespannen om zich heen kijkt. Gaat dit wel allemaal passen? Er zijn weer wedstrijden in de interne groepen, maar ook wedstrijden van het NOSBO achttal én het NOSBO zestal. Snel worden er nog wat extra tafels uit de kleinere zaal gehaald om de grote mee aan te vullen. Het zijn niet dezelfde tafels, maar een slag groter. Nood breekt wet. Ook een ander type stoel wordt aangerukt om iedereen een zitplaats te kunnen bieden. “Volle bak!” wordt meerdere keren gezegd. Als inmiddels ook de opstelling van Lewenborg bekend is vraagt hun teamleider verbaasd: “Marten Berghuis, ben jij een nieuw lid?” Of hij de koningsaanval van onze oud-voorzitter die hij vorig jaar over zich heen kreeg echt was vergeten of dat dit Groningse bluf was heb ik niet meer nagevraagd. Kennelijk kan het hard gaan als je naam een tijdje niet in de uitslagen te zien is. Ik vond het in ieder geval gezellig dat je er weer was, Marten! Toen de opstelling van Marten tot aan Karaoke Theo Witkamp weer was opgenoemd werden er 7 klokken aangezet. De klok aan bord 6 volgde om 20:20.

Gaat dit verslag dan alleen over schaken? Geen flauwe ezelsbruggetjes, verwijzingen naar actualiteiten of ander gebazel? Tja, dat klopt. Het leek me goed eens wat over het schaken te schrijven, we zijn ten slotte een schaakclub, niet? En wat voor een. Steeds meer nieuwe leden weten hun draai te vinden en boeken ook nog eens niet de minste overwinningen tegen zeer ervaren spelers of halen knappe remises. Intern wedstrijdleider Frans van Amerongen heeft een voorstel uitgewerkt om van twee naar drie interne groepen te gaan, omdat we inmiddels zoveel senioren hebben dat in twee groepen spelen niet eens meer altijd een tegenstander van ongeveer gelijk niveau biedt. Zoals eerder beschreven hebben we ook een florerende jeugdafdeling die zich regelmatig doet gelden op toernooien binnen de NOSBO. Dit begint wellicht op borstklopperij te lijken, maar dat is niet de reden dat ik dit benoem. Als teamleider maak ik slechts de opstelling en schrijf er af en toe iets over, het grote werk wordt gedaan door anderen. Mensen met een tomeloze inzet en een hart voor de club. Nee, de reden dat ik dit schrijf is niet om te laten zien wat ik hierin heb bijgedragen, maar om het gevoel van trots te uiten dat mij overvalt op moment dat ik op een avond als deze deel mag uitmaken van deze grote schaakcarrousel.

Weer over de wedstrijd. Een vlugge remise op bord 3, waar de enige opdracht van Andries Mellema was om de sterkste speler van Lewenborg onschadelijk te maken. Het was niet bekend dat Bruno Jelic en hij weer tegenover elkaar zouden gaan zitten, maar opvallend dat ze elkaar weer troffen was het wel. Deze keer een remise waar iets minder energie in gestopt is. In een variant die nog theorie leek te zijn bood Engine Andries, de koorts met paracetamol onderdrukkende, remise aan. Na kort overleg werd dat voorstel geaccepteerd. Heel veel sterkte en beterschap gewenst, Andries! Hij kwam me nog wel snel even zeggen dat het bord 6 van Elez Limani alweer “in brand stond”. Waar we bij hem inderdaad stellingen kennen waar er over en weer aanvallen zijn, stukken instaan en Elez vervolgens meestal aan het langste eind trekt, kon hij het vandaag niet bolwerken. Elez probeerde wat tegenkansen te creëren, maar die leidden tot niets en de toren die hij verloren had werd hem fataal. 0,5-1,5 in het voordeel van de bezoekers.

Teamleider Mostert had op bord 4 inmiddels een half uur achterstand op de klok en was niet de enige die vond dat hij een groot deel van de partij minder gestaan had. De computer was het hier achteraf niet mee eens, die liet zien dat Davin eigenlijk een keurige partij gespeeld had. Een aanval door het centrum ontwijkend pakte hij met de d-lijn wat tegendruk, waarop zijn tegenstander plotseling verkeerd verdedigde. Misschien wel de eerste keer in de partij dat hij een verdedigende zet had moeten spelen, maar wel direct een verkeerde. Hij verloor een stuk en gaf op. Marten Berghuis was (bij afwezigheid van Robert Stallinga) vandaag onze kopman en vroeg voor de zekerheid nog even na met welke kleur hij speelde. Ik zal het in het vervolg dikgedrukt in de mail zetten. Hij had er blijkbaar geen rekening mee gehouden met zwart te moeten spelen, want hij kwam iets minder uit de opening. Niet zo zeer een grote achterstand, maar de pionnenstructuur van Marten zag er wat fragieler uit dan die van de witspeler. Achteraf gaf hij dan ook toe niet te mogen klagen met dit halfje. De stand was weer gelijk, 2-2.

Het moet ongeveer dit moment geweest zijn dat Roan Lok de speelzaal betrad om zijn team aan te moedigen. De basisspeler had andere verplichtingen (een tentamen in de avond, wie verzint dat?) en moest zijn plekje afstaan aan Rémy Witkamp, die zich later ook weer afmeldde. Hierdoor maakte Huub Friele zijn debuut voor het eerste, daarover straks meer. Het volgende resultaat kwam van bord 2. Osama Sadallah speelde solide en voerde de druk langzaam op. Dit leidde later tot een vreemde materiaalverhouding, een loper tegen een triple-pion in het voordeel van de Osamatador. Dit extra stuk leverde hem veel plezier op, ook omdat hij daarna de f-lijn definitief kon innemen. Toen Osama een biertje ging halen was het wel duidelijk en kon hij een vol punt achter zijn naam laten noteren. Minder voortvarend ging het deze keer bij Stephan Broertjes. Op bord 5 speelde hij een degelijke partij met zwart, waar de c- en d-lijn lange tijd geopend waren. Door een vervelende matdreiging verloor hij een pion, vervolgens ook een tweede. Wit kon zijn stelling verstevigen en met deze twee pionnen achterstand was er voor Stephan geen redding meer mogelijk. Het bleef gelijk: 3-3.

Op bord 8 speelde Theo, die er alles aan doet zijn bijnaam te veranderen in “100-procent Theo”. Na de opening stond hij een gezonde pion achter. Huh? Ja, achter. Pas veel verder in de partij kon hij deze weer terugwinnen met een sterk paard. Het werd een beetje rommelig, maar uiteindelijk vond Theo Df6+! Hiermee moest zwart gedwongen dames ruilen, waarna hij schaak bleef staan en zo door het moeten opheffen ervan zijn toren niet meer kon dekken. Theo kwam hiermee op 4 uit 4 in de NOSBO, knap gedaan! Toen men vroeg waarom hij het weer op de laatste minuten had laten aankomen bekende hij: “Op het moment dat ik de klok aanzet heb ik al tijdnood”. Op bord 7 was onze invaller Huub Friele nog bezig aan een puike partij. Ook al eens eerder beschreven, maar dat is erg prettig voor een teamleider. Wanneer er iemand verhinderd is staan er zo weer een aantal nieuwe spelers klaar om mee te doen. Huub vulde die rol fantastisch in. Hij zag zijn gefianchetteerde loper snel afgeruild worden en toen ook de dames van het bord gingen leken er over en weer kansen te zijn. Huub verloor een pion, maar kwam die achterstand door secuur manoeuvreren met zijn paard weer te boven. Ook hier drong de tijd en dit was een van de redenen voor de Groninger het remisevoorstel van Huub aan te nemen. Een 4,5-3,5 overwinning!

Zo hielp Huub zijn club voor de tweede achtereenvolgende keer uit de sportieve malaise (zo mag ik de aanwezigheid van het degradatiespook wel omschrijven, toch?). Afgelopen zaterdag haalde hij het beslissende halfje binnen in de Klassieker tegen ESG, vandaag deed hij precies hetzelfde in de overwinning op Lewenborg. Ook hier een gevoel van trots. Op de club, maar ook op dit op Farioli-achtige wijze gerouleerde achttal dat de overwinning over de streep trok. Aanstaande zaterdag 12 april worden er door Hoogeveners toernooien gespeeld in Zwolle en Bunschoten-Spakenburg, waarna op 19 april ons eigen Paastoernooi zal plaatsvinden (je kunt je nog opgeven!). Daarna is er op 10 mei de uitwedstrijd in Hardenberg voor ons eerste KNSB team, waarin (dik) gewonnen moet worden om de degradatie te ontlopen. De laatste wedstrijd voor het NOSBO achttal is vervolgens op donderdag 15 mei in Veendam. De kers op de taart is de finale van de NOSBO beker tot 1900 op vrijdag 23 mei in Coevorden. Een spannende ontknoping wacht!

Davin Mostert.